26ú Comhdháil Náisiúnta

Rún Polaitiúil

Domhan ina bhfuil éagothroime ag méadú – Domhan i ngéarchéim

Rún Polaitiúil
Domhan ina bhfuil éagothroime ag méadú – Domhan i ngéarchéim

1. Ag comóradh os cionn 100 bliain eagrú Cumannach in Éirinn ag cur cúis poblachta Sóisialaí 32-contae chun cinn , ag cur in aghaidh caipitleachais dhúchais agus in éadan impiriúlachais eachtraigh , tá dhá sprioc lárnach ag an rún polaitiúil seo:

(i) creat Marxach-Leiníneach a sholáthar chun struchtúir agus dinimic na streachailte aicmí comhaimseartha in Éirinn agus go hidirnáisiúnta a thuiscint; agus

(ii) Clár Aontachta a chur chun cinn mar ardán straitéiseach a bheidh in ann, ag an am seo, na streachailtí éagsúla a tharraingt le chéile ina mbíonn cumannaithe páirteach le gníomhaithe eile an luchta oibre agus le gníomhaithe forásacha.

Impiriúlachas

2. Nocht paindéim dhomhanda an ghalair choróinvíris an scála ollmhór dúshaothraithe agus díghrádaithe daonna a cuireadh i bhfeidhm ar fud an domhain ar an lucht oibre, ar na tuathánaigh agus ar na boicht ag an chaipitleachas monaplachta, ag an impiriúlachas. Chuaigh an ghearchéim phaindéime i bhfeidhm is mó orthu siúd nach raibh sé ar a n-acmhainn í a fhulaingt, na daoine sin nach raibh mórán acmhainní acu, má bhí aon acmhainní ar bith acu agus nach raibh ach beagán teacht acu, má bhí a dhath, ar sheirbhísí leighis. Nocht sé fíor-nádúr agus neamhthrócaireacht an chaipitleachais/impiriúlachais dhomhanda.
3. Is crios iompair caipitiúil domhanda an córas impiriúil dúshaothraithe agus ansmachta ina bhfuil dlúthcheangal idir saibhreas agus bochtaineacht agus iad ag éirí níos deighilte le himeacht ama. Baintear saibhreas as an domhan agus as an ghnáthphobal oibre – foinse an rachmais go léir – chun mionlach beag bídeach a shaibhriú, ag feidhmiú ar scála domhanda. Is cinnte go mbeidh bochtaineacht agus dúshaothrú méadaithe a fhorbróidh faoin modh táirgthe caipitleachais, agus a éifeachtaí díobhálacha uile, gur i dtosach agus is crua a rachaidh sin i gcion ar na boicht sna réigiúin is boichte ar domhan. Bhí na costais dhaonna tubaisteach, beagnach as cuimse, agus is mó a d’fhulaing mná agus leanaí.
4. Ó tharla an tobchliseadh eacnamaíoch domhanda deireanach i 2007/10, agus ó thosaigh an phaindéim dhomhanda, chonaiceamar go bhfuil méadú ag teacht ar chomhchruinniú agus ar mhonaplú caipitil agus rachmais agus go bhfuil neamhionannas sóisialta ag dul in olcas, agus an bhearna idir saibhir agus daibhir ag méadú i gcónaí. Léiríonn Tuarascáil Shaibhreas Dhomhanda 2021 Credit Suisse go bhfuil 1 faoin gcéad den daonra domhanda ina milliúnairí, den chéad uair riamh. Cruthaíodh níos mó na 5.2 milliún milliúnaí nua sa domhan sa bhliain 2020 amháin. Tá líon na mbilliúinéirí ag méadú, a fhad agus atá na billiúin oibrithe, na tuathánaigh agus na bochtáin ag fulaingt titim leanúnach ar a n-ioncaim, boilsciú atá ag ardú agus doimhniú bochtaineachta ar fud an domhain áit ar bith a bhfuil an modh táirgthe caipitleachais chun tosaigh.
5. Ó thuarascáil Credit Suisse is féidir a fheiceáil freisin maidir leis an 50 faoin gcéad de dhaoine fásta ó thaobh saibhreas domhanda de, nach bhfuil eadarthu ach níos lú ná 1 faoin gcéad de rachmas iomlán an domhain ag deireadh na bliana 2020. I gcodarsnacht leis sin, is ag an 10 faoin gcéad is saibhre de dhaoine fásta atá 82 faoin gcéad de rachmas an domhain, agus tá beagnach leath (45 faoin gcéad) de na sócmhainní tí go léir ag na daoine uachtaracha is mó saibhris. I ndáiríre, níl aon saibhreas ag an 50 faoin gcéad íochtarach de dhaonra an domhain – 4 bhilliún duine – agus tá fáil an-teoranta acu, más ann di, ar bhonneagar poiblí, macasamhail scoileanna, ospidéil, tithíocht agus iompar.
6. Is ar éigean a tháinig athrú ar na cóimheasa seo le fiche bliain anuas. Níos mó agus níos mó tá an sciar is mó saibhris a ghineann an lucht oibre ag dul chuig úinéirí caipitil. Is le billiúnaithe an domhain 60 faoin gcéad den saibhreas ar fad, agus idir 2009 agus 2018 thit líon na mbilliúnaithe a ghlac sé chun bheith cothrom le saibhreas na 50 faoin gcéad is boichte ar domhan, thit sin ó 380 go 26 duine aonair. De réir Thuarascáil Shaibhreas Domhanda Oxfam (Oxfam World Wealth Report), tá an saibhreas céanna ag ochtar fear anois agus atá ag leath an domhain.
7. Mar gheall ar an fhorlámhas leanúnach atá ag dul i méid atá ag caipiteal airgeadais monoplachta agus leathnú na bearna rachmais , mar aon leis an chodarsnacht atá ag dul i ndéine atá idir an comhdhéanamh sóisialta atá de dhíth le hearraí a thairgeadh agus an leithleasú príobháideach a dhéantar ar na modhanna táirgthe, is amhlaidh go mbíonn na contrárthachtaí seo á nochtadh i gcónaí. Mar thoradh ar rialú agus airgeadasú an gheilleagair atá ag dul i méid, tá fás leanúnach ar amhantraíocht ghearrthéarmach chun brabúis níos mó a chinntiú, mar aon le fiachas stáit agus pearsanta atá ag dul i méid, agus tugann seo nádúr seadánach an chórais chun solais, rud atá ag éirí níos measa le himeacht ama. Leanann tearmainn chánacha, éilliú agus gach cineál gníomhaíocht choiriúil atá ina gné dhílis an chaipitleachais de bheith ag fás.
8. Déantar an feachtas i dtreo gach rud a phríobháidiú, a éascaíonn agus a chuireann rialtais náisiúnta chun cinn, agus eisfhoinsiú seirbhísí poiblí, déantar iad chun ceannasacht an chaipitil phríobháidigh a chinntiú agus chun bealaí nua a oscailt le haghaidh infheistíochta caipitiúil amhantrach, agus mar thoradh air sin aistrítear acmhainní poiblí chuig leasanna príobháideacha nó corparáideacha. De bharr fás na hamhantraíochta is gnách go dtagann méadú ar leibhéil phríobháidithe, mhonaplachta, chumaisc agus éadálacha, go háirithe san earnáil airgeadais.
9. Tá an caipitleachas ag cur brú go laethúil ar na billiúin daoine saolta dubhaithe agus aislingí neamhchomhlíonta a fhulaingt. Tá coimhthiú eacnamaíoch, polaitiúil, sóisialta agus cultúrtha mar ghné atá ag fás i dtaithí saoil daoine. Tá daoine atá faoi thionchar an mhodha táirgthe caipitlíoch tiomanta chun glacadh le gnáthamh neamhthrócaireach tomhaltais agus le bheith san iomaíocht leis an chine daonna go léir, rud a mhéadaíonn an ghéarchéim sa chomhdhearcadh idé-eolaíoch a chothaíonn an aicme cheannais “nach bhfuil aon rogha eile ann”. Mar sin féin, in éagmais ceannaireachta forásach láidir, tá fás suntasach tagtha freisin ar na fórsaí i bhfad amach ar an eite dheis agus ar na fórsaí faisisteacha gan náire.
10. Breathnaímid ar an fhás ar reiligiúin fhoircneacha, chomh maith le forchur na meicníochtaí rialaithe is cúlaithe a chuirtear ar chearta na mban agus a ról sa tsochaí – uirlisí úsáideacha ar fad i straitéisí scar agus treascair an chaipitleachais ar fud an domhain. Aithnítear méadú ar an úsáid a bhaintear as foréigean in aghaidh na mban agus ar thuairimí míogéineacha mar thoradh ar rannpháirtíocht agus ceannaireacht mhéadaithe na mban i go leor streachailtí ina bhfuil oibrithe ag cur in aghaidh ionsaithe ar a slite bheatha, ar a dteaghlaigh agus ar a bpobail. Tá mná chun tosaigh i go leor de na streachailtí ríthábhachtacha seo.
11. Níl an modh táirgthe caipitlíoch in ann sochaí dhaonnachtúil shibhialta chóir a sholáthar mar go bhfuil sé tógtha ar dhúshaothrú agus ar leatrom. Ní hamháin go mbíonn géarchéim eacnamaíochta ag an chóras atá beagnach buan, ach tá comharthaí ag dul i méid a léiríonn meath polaitiúil, sóisialta, cultúrtha agus morálta. Tá méadú ar líon daoine nach mbíonn páirteach a thuilleadh i dtoghcháin de bharr nach bhfeiceann siad ach tionóil nach léiríonn nó nach bhfreastalaíonn ar a gcuid riachtanas agus chun a leasa, ach ina ionad sin a léiríonn, a éascaíonn agus a shlánaíonn riachtanais na scothaicme: an aicme cheannais agus leasanna gnó.
12. Tá an coimhthiú seo ina chúis le fás ar mhí-úsáid drugaí, as a n-eascraíonn cairtéil dhrugaí agus coiriúlacht eagraithe – foinse charnadh caipitil atá ag méadú, as a dtagann dlúthchaidreamh oibre idir an stát agus cairtéil choiriúla i go leor áiteanna ar fud an domhain, feiniméain atá impiriúlachas agus gaireas an stáit náisiúnta á n-úsáid chun éilimh na ndaoine a shrianadh agus a rialú agus chun a gcumas iad féin a eagrú le haghaidh athruithe radacacha.

Dúshaothrú agus Sárdhúshaothrú

13. Tá an córas caipitlíoch domhanda nua-aimseartha bunaithe ar na trí chineál dúsaothrú ar luach barrachais saothair: luach barrachais absalóideach (uaireanta oibre agus líon na n-oibrithe a mhéadú); luach barrachais coibhneasta (méadú ar úsáid na teicneolaíochta agus táirgiúlachta, a laghdaíonn luach an tsaothair); agus sárdhúshaothrú (pá a thiomáint faoi bhun luach na cumhachta saothair, an leibhéal a theastaíonn le haghaidh atáirgeadh sóisialta saothair). Déannan an aicme chaipitlíoch dúshaothrú ar an lucht saothair trí na modhanna éagsúla seo.
14. De réir mar a úsáideann caipitlithe seachfhoinsiú, ina bhfuil comhlachtaí i ndeisceart na cruinne ar conradh ag comhlachtaí móra trasnáisiúnta ó thuaisceart na cruinne, cuirfear dlús níos mó le hiomaíocht gan amhras, a mhéadóidh líon na ndaoine dífhostaithe agus a mhéadóidh leathadh coinníollacha oibre contúirteacha i dtíortha forbartha.
15. Ní hamháin gurbh iad oibrithe, tuathánaigh agus na boicht is mó bhí thíos leis an phaindéim, ach leanann impiriúlachas, faoi cheannas na Stát Aontaithe in éineacht leis an Aontas Eorpach, de bheith ag cur cruatan mór i bhfeidhm, de bheith ag cosaint agus ag cur leasanna na gcorparáidí trasnáisiúnta chun cinn agus coinnítear ar aghaidh gan stad le dúshaothrú fíochmhar oibrithe agus le ródhúshaothrú acmhainní nádúrtha domhanda chun na scairshealbhóirí agus úinéirí caipitil a shaibhriú. Is é dúshaothrú iomarcach seo an dúlra an chúis is tábhachtaí atá ag cur leis an tubaiste thimpeallachta dhomhanda atá ag bagairt ar an chine dhaonna anois.
16. Múnlaíonn agus téann modh caipitlíoch an táirgthe i bhfeidhm ar gach duine agus ar gach rud go ndéantar riochtaí somhúnlaithe díobh ina chuid iarrachtaí chun margadh domhanda tomhaltóirí neamhchriticiúla a chruthú. Mar gheall ar dhíshealbhú sonraí pearsanta agus iompraíochta ag corparáidí trasnáisiúnta, ar nós Google agus Facebook (Meta), tá foirm threisithe den phróiseas seo i bhfeidhm, a úsáideann sluáin mhargaíochta is fógraí teilifíse le hoibrithe a lascadh agus baintear feidhm as fógraíocht a thomhaistear go heolaíoch le tionchar a imirt ar nósanna tomhaltóirí, a fhad agus nach gcomhlíontar fíorleas ábhartha an lucht oibre.
17. Tá scála, fairsinge agus lárnacht sárshaothrú ban fós le bheith aitheanta go hiomlán ag gluaiseacht domhanda na n-oibrithe. Meastar gur fiú beagnach $10.8 trilliún sa bhliain an obair chúraim a dhéanann mná gan phá; is é sin trí huaire níos mó ná an tionscail ardteicneolaíochta. Tá éagothroime ina cuid agus mar chuid lárnach den chóras dúshaothraithe . Tá níos lú ioncaim agus níos lú acmhainní ag formhór ban ná mar a bhíonn ag fir.
18. Cé go bhfógraíonn feimineachas liobrálach go bhfuil an streachailt ar son saoirse faighte nuair a bhíonn an rochtain chéanna ag mná ar rachmas trí oidhreacht, trí infheistíocht, agus trí dhúshaothrú daoine eile. Ní hí seo ár streachailt ná ár sprioc.
19. Comhdhéanann mná an chuid is mó de na teaghlaigh is boichte ar domhan, agus tá an cion sin ag dul i méid. Is mó seans go bhfaightear mná i bhfostaíocht atá ar bheagán pá agus neamhbhuan, agus is foinse bhrabúis ollmhór iad, agus iad ag cur obair shaor nó gan phá ar fáil. Tá siad ag tacú leis an stát agus le caipitleachas monaplacht freisin leis na billiúin uaireanta oibre cúraim gan phá nó ganníocaíocht, ionchur ollmhór don tsochaí nach
    n-aithnítear.
20. Is é an t-éileamh ar shóisialú saothair an duine aonair sa dá réimse an t-ionad oibre agus sa bhaile an t-aon bhealach chun na fíorfhuascailte. Ba chóir luach agus meas ceart a bheith ar níocháin, ar chócaireacht, ar chúram leanaí agus ar obair thábhachtach agus riachtanach eile a dtugtar obair mhaslach shaol an bhaile uirthi, agus ba chóir iad a roinnt ar chomhdhóigh.
21. Tá beagnach billiún duine fós beo bocht. Níl na céadta milliún duine ach páphaicéad amháin caillte nó bille ospidéil amháin nó barra fealltha ar shiúl ó bheith ag méadú líon na ndaoine bochta atá ar an anás ar fad. Cuireann caipitleachas ina luí ar dhaoine an aisling gurb amhlaidh gur féidir linn go léir an barr a bhaint amach má tá airgead againn a fhad is gurb é réaltacht do bhoicht an domhain ná níos mó tinnis agus bás níos luaithe. Is féidir le daoine i bpobail bhochta agus lucht oibre a bheith ag súil le bás a fháil deich nó fiche bliain níos luaithe ná daoine i gceantair shaibhre. I dtíortha i mbéal forbartha, tá a dhá oiread seans ann go bhfaighidh leanbh i dteaghlach bocht bás sula mbeidh sé cúig bliana d’aois ná mar atá amhlaidh do pháiste as teaghlach saibhir. Seo réaltacht an tsaoil atá ag oibrithe in Éirinn agus ag na billiúin oibrí faoi fhíor-chaipitleachas atá ann cheana féin.
22. Ag an am céanna, tugann na billiúin aghaidh ar bhochtaineacht, ocras, oll-dífhostaíocht agus sárdhúshaothrú. Tá céim nua den réabhlóid eolaíche agus teicneolaíochta ar siúl, rud a d’fhéadfadh na milliúin oibrí agus poist atá ann cheana a dhíláithriú. Tugtar meaisíní isteach agus múnlaítear iad le haghaidh tascanna a éilíonn feidhmeanna teibí inchinne anois (intleacht shaorga), mar aon le forbairtí eile i réimsí amhail teicneolaíochtaí faisnéise agus cumarsáide, róbataic, “idirlíon na rudaí”, priontáil 3T, nanaitheicneolaíocht, innealtóireacht ghéiniteach, agus bitheolaíocht shintéiseach.
23. Níl an réabhlóid eolaíoch agus teicneolaíoch agus an dul chun cinn ollmhór á n-úsáid agus ní bhainfear úsáid astu faoin chaipitleachas chun an chine daonna a shaoradh, ach úsáidfear iad ina ionad sin chun sclábhaithe a dhéanamh d’oibrithe a thuilleadh agus chun cur le saothrú an lucht oibre agus acmhainní nádúrtha an domhain araon. I lámha an chaipitleachais mhonaplachta, úsáidtear eolaíocht le brabús sármhaith a chruthú, eagraíochtaí oibrithe a lagú, agus dúshaothrú a threisiú.
24. Moillíonn agus cuireann an caipitleachas agus an modh táirgthe caipitlíoch bac ar dhul chun cinn daonna. Siúd is go bhfuil achmhainneacht saoradh daonna i ndul chun cinn eolaíoch agus teicneolaíocht má úsáidtear iad ar mhaithe le hoibrithe agus le daoine, cuireann caidreamh caipitlíoch srian orthu agus baintear úsáid astu mar uirlis chun saothrú níos déine a tháirgeadh, le haghaidh brabús a uasmhéadú agus le haghaidh armra míleata nua cumhachtach a fhorbairt a choinneoidh na sluaite faoi chois agus faoi ollsmacht.

Cogadh agus Síocháin

25. Tá impiriúlachas SAM ag cur lena iarrachtaí chun a forlámhas a dhearbhú go heacnamaíoch, ar bhonn idé-eolaíoch, go polaitiúil, go míleata agus le teacht chun cinn na Síne agus tíortha eile nach bhfuil sásta go gcuirfí iallach orthu glacadh le ceannas “aonpholach” na Stát Aontaithe, a bhí mar ghné cheannasach den pholaitíocht dhomhanda le tríocha bliain anuas. Leanann an lucht oibre ar aghaidh de bheith ag fulaingt faoi fhrithionsaí domhanda an chaipitleachas mhonaplachta, de réir mar a leanann impiriúlachas de bheith ag brú siar agus ag tarraingt ar ais ar fheabhais eacnamaíocha, pholaitiúla agus sóisialta a ghnóthaigh an lucht oibre i dtíorthaí forbartha caipitleachais tar éis Réabhlóid Dheireadh Fómhair 1917 sa Rúis.
26. Tá oibrithe fós ag fulaingt na n-éifeachtaí searbha ó bhua na bhfórsaí frith-réabhlóideach agus threascairt an tsóisialachais, go háirithe san Aontas Sóivéadach. Bhí an tAontas Sóivéadach ar cheann de na príomh-sciatha cosanta in éadan straitéisí míleata agus polaitiúla ionsaitheacha an impiriúlachais, ag gníomhú mar ráthóir ar chearta oibrithe agus mar thagarmharc domhanda arbh éigean don aicme chaipitlíoch dul i ngleic leis.
27. Le cloí na cumhachta Sóivéadaí, tá fás ollmhór feicthe againn ar chaiteachas míleata i dtíortha impiriúlacha, go háirithe sna Stáit Aontaithe; tá díocas ceart i ndiaidh teacht ar choimpléasc míleata-tionsclaíoch na SA lena leas a chosaint. Tá $4.6 trilliún caite ag na Stáit Aontaithe ar chomhrac mhíleata eachtrach agus ar chogaí ó 2001 i leith. Chosain an cogadh san Afganastáin amháin (2001-2021) níos mó ná $ 2.2 trilliún. Tá méadú tagtha ar bhuiséad mhíleata na Stát Aontaithe , an phríomhchumhacht impiriúlach dhomhanda , ó $200 billiúin i 2001 go dtí níos mó na $750 billiún sa bhliain, nuair atá na milliúin dá chuid saoránach beo bocht agus nuair atá a bhonneagar seanchaite.
28. Coinníonn na Stáit Aontaithe níos mó ná 800 bunáit mhíleata ar fud an domhain, agus tá fócas na mbunáit sin á dhíriú níos mó i dtreo an oirthir, agus beagnach ceithre chéad bonn míleata sa réigiún Ind-Ciúin-Aigéanach chun an tSín a chiorclú.
29. De réir Institiúid Idirnaisiúnta um Thaighde Síochána Stócólm , caitheann na Stáit Aontaithe níos mó ar a fhórsaí armtha ná an chéad aon tír déag eile curtha le chéile, le caiteachas sa bhliain 2020 ag baint $778 billiún amach. D’ardaigh caiteachas domhanda iomlán ar fhórsaí míleata go $2 trilliún i 2020. Ó tháinig deireadh leis an chéad “Chogadh Fuar” tá na Stáit Aontaithe tar éis sé cinn de choinbhleachtaí móra a sheoladh nó a bheith páirteach iontu: Cogadh na Murascaille (1991); an cogadh in aghaidh na hIúgslaive (1999); Cogadh na hAfganastáine (2001); Cogadh na hIaráice (2003); Cogadh na Libia (2011); agus Cogadh na Siria (2011).
30. Is cuid dhílis den impiriúlachas iad cogaí agus bagairt cogaí, mar chun bheith i gceannas ar mhargaí agus iad a smachtú, tá na modhanna ábhartha uathu chun é sin a dhéanamh, mar atá, cumhacht mhíleata agus eacnamaíoch in éineacht le héilít náisiúnta chleithiúnach umhal. Ó na 1950idí agus tús an Chogaidh Fhuair tá na Stáit Aontaithe ag leanúint léi ag baint úsáid as idirghabhálacha míleata éagsúla, bagairtí agus pointí brú straitéiseacha san Eoraip, i Meiriceá Laidineach, sa Mheánoirthear, san Afraic agus i réigiún an Aigéan Ciúin agus na hÁise chun a cumhacht dhomhanda eacnamaíoch agus polaitiúil a chothú agus a neartú.
31. Tá na Stáit Aontaithe agus a comhghuaillithe ECAT san Eoraip tar éis forleathnú soir ECAT a mholadh agus a chur chun cinn, agus é mar sprioc acu na tíortha go léir i lár agus in oirthear na hEorpa a chur san áireamh i réimse tionchair agus rialaithe ECAT chun spás straitéiseach na Rúise a choiréalú agus a chuimsiú. Leanann an straitéis “réabhlóidí datha” de bheith á cleachtadh, le tacaíocht ábhartha agus airgeadaíochta do na fórsaí is frithghníomhaí seobhaineacha agus faisisteacha, trí eagraíochtaí neamhrialtasacha “neamhspleácha” amhail An Dearlaice Náisiúnta don Daonlathas atá maoinithe go príomha ag rialtas SAM, atá lárnach sa straitéis sin. Tá ionradh na Rúise ar an Úcráin, a aithníodh le blianta fada mar bhaol dóchúil ar dhiansaothraithe seo na hiomaíochta idir-impiriúlach, tar éis tarlú anois.
32. Tá an tAontas Eorpach tar éis borradh a chur faoina chur chuige míleata agus straitéiseach féin trí bhunú “Comhar Struchtúrtha Buan” (PESCO), a ndeachaigh rialtas na hÉireann isteach ann, agus mar thoradh air sin tá tiomantas buan ar an stát seo a chumas míleata a choinneáil ar aon dul le ECAT agus a chaiteachas buiséid ar an arm a mhéadú go bliantúil. Glacann pearsanra míleata na hÉireann páirt freisin i gceanncheathrú ECAT sa Háig agus leantar le cead úsáide Aerfort na Sionainne a thabhairt d’arm na Stát Aontaithe, chomh maith le rannpháirtíocht mhíleata na hÉireann i réimsí éagsúla eachtraí míleata san Afraic, ar scáth na “síochánaíochta” chun bonn a chur faoi leas coilíneach na Fraince; tá bunaíocht pholaitiúil agus míleata na hÉireann tiomanta go hiomlán do straitéis pholaitiúil agus míleata an Aontais Eorpaigh agus ECAT.
33. Sa Mheánoirthear, tá tacaíocht gan cheist tugtha ag na Stáit Aontaithe agus ag an Aontas Eorpach do rialtas Siónach Iosrael agus do na réimis reiligiúnacha is cúlánta sa réigiún. Is í an aidhm atá leis seo bac a chur ar theacht chun cinn fórsaí clé forásacha agus chun stop a chur le haon fhás ó thaobh tionchar de, mar chuid dá straitéis chun fórsaí den sórt sin a ruaigeadh agus a imeallú.
34. Ceileann siad a gcuid idirghabhálacha chun caipitleachas agus a leasanna a chosaint trí chur síos a dhéanamh air i dteanga ar nós “saoirse”, “riail an dlí”, ag caomhnú “cearta an duine”, nó ag cur “cabhair dhaonnúil” ar fáil; téarmaí a úsáidtear chun leithscéal a chruthú dá gcuid idirghabhálacha míleata. San Áise, ghéaraigh na Stáit Aontaithe teannas ar leithinis na Cóiré agus chuir sé a “straitéis Ind-Ciúin-Aigéanach” i ngníomh freisin, atá dírithe ar chumhacht eacnamaíoch agus pholaitiúil na Síne atá ag fás a shrianadh.

Cothromaíocht Dhomhanda Fhórsaí

35. Ó tharla díchóimeáil an tsóisialachais in oirthear na hEorpa, tá iarracht déanta ag na Stáit Aontaithe domhan aonpholach a chruthú ina dtugtar cur isteach, smachtbhannaí agus, i gcás inar gá, idirghabháil mhíleata mar fhreagra ar aon bhagairt nó ar aon aistriú ceannasach ó thír chun bealach neamhspleách a chruthú lasmuigh de thionchar ceannas na Stát Aontaithe. Cuireann sé pionós eacnamaíoch ar neamh-chomhlíontacht, agus ar deireadh thiar forfheidhmíonn sé a thoil trí ghníomhaíocht mhíleata dhíreach nó trí thacaíocht a thabhairt dá gcomhghuaillithe intíre, iad a mhaoiniú agus arm a sholáthar dóibh.
36. Ó tharla an timpiste i 2007/10, agus le rath na Síne, i dtéarmaí a fáis agus a cumas í féin a chosaint ó éifeachtaí na timpiste airgeadais, tá tús curtha le cothromaíocht na bhfórsaí a aistriú i dtreo domhan níos ilpholaí, áit a bhfuil ceannas na Stát Aontaithe agus a chomhghuaillithe ECAT ag tosú de bheith ag dul i léig. Níl an tSín, le tacaíocht ghinearálta na Rúise agus na hIaráine, ag tabhairt aghaidh ar a dtugann na Stáit Aontaithe “ord idirnáisiúnta atá bunaithe ar rialacha” (i.e. rialacha atá bunaithe ar stiúradh Washington). Ina ionad sin, tá an tSín ag moladh ord leathan stát neamhspleách atá bunaithe ar na Náisiúin Aontaithe agus a bhfuil an dlí idirnáisiúnta mar bhonn taca leis.
37. Ó briseadh an tAontas Shóivéadach agus an bloc sóisialach, mar fhrithchothromaíocht, tá pobail an domhain tar éis níos mó ná tríocha bliain forlámhas gan cheist impiriúlachais a fhulaingt leis na Stáit Aontaithe á threorú, le tacaíocht ó Iarthar na hEorpa agus ón tSeapáin. I Meiriceá Laidineach, sa Mheánoirthear agus san Afraic, b’éigean do phobail forlámhas polaitiúil, eacnamaíoch agus míleata a fhulaingt, ag fostú na bhfórsaí is foréigneacha ó ghallóglaigh, ón eite deise, ó fhórsaí faisisteacha agus antoisceacha, trí ocras eacnamaíoch nó trí bhuamáil agus scriosadh cathracha agus an bhonneagar ar fad, ag fágáil cruatan as cuimse ar na saoránaigh.
38. Is é ár ndualgas agus ár gcuspóir deireadh a chur leis an chóras bharbartha chaipitlíoch , agus ní mór dúinn tacaíocht a thabhairt do na pobail sin a bhfuil impiriúlachas na Stát Aontaithe ag díriú orthu. Dearbhaíonn an CPI ceart ceannasach náisiún chun féinchinntiúcháin gan cur isteach seachtrach agus tacaíonn sé le hord leathan stát ceannasach atá bunaithe ar na Náisiúin Aontaithe agus a bhfuil an dlí idirnáisiúnta mar bhonn taca leis.

Is é an Modh Táirgthe Caipitlíoch is cúis leis an Ghéarchéim Chomhshaoil Dhomhanda
“Ná molaimis sinn féin an iomarca ar ár mbuanna daonna ar an dúlra. I gcás gach bua
dá leithéid glacann an dúlra a dhíoltas orainn.”

– Fredrich Engels

39. Tá gach seans ann anois go sroichfidh astuithe dé-ocsaíd charbóin ar fud an domhain an leibhéal is airde i stair an duine, ag éirí cothrom le nó ag dul thar an bhuiacphointe a baineadh amach i 2018, de réir réamhaisnéisí arna bhfoilsiú ag an Ghníomhaireacht Idirnáisiúnta do Fhuinneamh. In ainneoin blianta fada comhaontuithe idirnáisiúnta – Cruinniú Mullaigh na Cruinne i Rio (1992); Prótacal Kyoto (1997); Comhaontuithe Chóbanhávan agus Chancún (2009 agus 2010); Comhaontú Pháras (2015); agus Glaschú (2021) – níl aon réiteach eile ag rialtais chaipitiúla seachas an chine daonna a stiúradh i dtreo scriosadh an chomhshaoil agus na sibhialtachta.
40. Ba é cinedhíothú, sclábhaíocht, sladanna agus líon do-áirithe cogaí a chuir a fhorbairt chun cinn. Breathnaíodh ar shaibhreas an dúlra mar bhronntanas shaor, ach i gcónaí ar chostas gan aitheantas. Tá céim chriticiúil bainte amach ag an damáiste a rinneadh don chomhshaol. Mar gheall ar an téamh domhanda agus damáiste eile don chomhshaol de bharr chaipitleachas mhonaplachta, tá bagairt ann go bhfágfar codanna móra an domhain do-áitrithe. Tá na hathruithe a rinneadh don chomhshaol chomh mór sin gur aithníodh an tréimhse iarchogaidh mar ré gheolaíochta nua, ar tugadh an t-ainm Anthropocene uirthi, rud a chiallaíonn “duineghinte”.
41. Mar gheall ar an ró-charnadh atá mar ghné den chaipitleachas comhaimseartha, tá ró-úsáid thubaisteach ar acmhainní nádúrtha, agus teorainn leis na hacmhainní seo. Tá an córas caipitlíoch spreagtha ag an ocras do bhrabús gearrthéarmach. Cé gurb é an caipitleachas bunchúis na géarchéime comhshaoil, tá smacht caillte aige ar an chás. Ní hamháin a dtéann sé i dtír ar oibrithe agus táirgeoirí ach acmhainní nádúrtha an domhain chomh maith. Tá an tuiscint liobrálach agus “glas” ar an timpeallacht, gan aon bhaint aici leis gur cuireadh in aghaidh an chaipitleachais agus dúshaothrú daonna, easnamhach agus is cinnte go dteipfeadh air seo.
42. Is laistigh den chomhthéacs seo a chaithfidh gluaiseacht na n-oibrithe an phaindéim atá ann faoi láthair a chur agus gach phaindéim sa todhchaí. Is féidir imeachtaí den sórt sin a fheiceáil mar iarmhairt chomshaoil gan choinne mar fhreagra ar chaipitleachas monaplachta , domhandú agus an seilbh a ghlacadh ar gnó talmhaíochta agus athrú limistéir móra talún ar fud an domhain. Is féidir na hiarmhairtí a fheiceáil sa scrios ar scála nach bhfacthas riamh de héiceachórais iomlán, go príomha i ndeisceart an domhain agus tá sé seo mar thoradh ar an fhás de dhaonraí uirbeacha agus clóis stoic ollmhór ina bhfuil monashaothraithe de hainmhithe ceansaithe , mar chuid den bhiashlabhra idirnáisiúnta. Chuidigh sé seo le líon gan áireamh speiceas a dhíláithriú, rud a ghin soghabhálacht eipidéimeolaíoch nua-coinníollacha atá níos aibí maidir le haistriú pataiginí go daonraí daonna, a scaiptear tríd na bealaí trádála domhanda caipitil.
43. Leag Stát na hÉireann sprioc amach dóibh féin an gheilleagair a bhaint ó úsáid bhreolsaí iontaise roimh 2050, ag cruthú leictreachas ó ghaoth agus solas na gréine. Is í an aisling ná gur féidir leis an chaipitleachas , a chruthaigh an ghéarchéim, leanúint ar aghaidh ar bhealach éigin ag leathnú agus míorúilt theicneolaíoch éigin a aimsiú chun an tubaiste a sheachaint , gan aon athrú sóisialta ná comhshaoil ar an chóras. Tá réitigh teicneolaíoch teoranta ag dlíthe na fisice, ach tá siad faoi réir dhlíthe an chaipitleachais freisin: an tóraíocht ar fhás leanúnach agus carnadh leanúnach brabúis. Is léir nach bhfuil fás an-sciobtha eacnamaíoch indéanta agus go bhfuil an caipitleachas nach bhfuil ag fás i ngéarchéim. ; mar sin, níl aon réiteach caipitleach ar fhadhb an athraithe aeráide. Chruthaigh an chaipitleachas an fhadhb, agus níl sí in ann í a réiteach.
44. Tá sár-shaothrú an nádúr lárnach i ngníomhaíocht agus i bpleanáil na gcaipitlithe. Ní fíor a rá go bhfuil an cine daonna ar fad ciontach as an ionsaí domhanda ar an chomhshaol. Bhí astaíochtaí gás ceaptha teasa dhíobhálacha, réiteach ollmhór foraoisí , ídiú ar bhreoslaí iontaise agus an truailliú mór a tharla de bharr úsáid arm cogaidh ríthábhachtach don ró-tháirgeadh caipitleach ; agus ní féidir leis an impiriúlachas na cúrsaí seo a threorannú go dáiríre gan é féin a lagú.
45. Braitheann imní faoi agus cosaint na beatha leanúnaí ar domhan ar chaidreamh cuí idir an cine daonna agus an dúlra. Ní féidir é seo a dhéanamh nuair a bhíonn cruthú brabúis ardaithe go stádas dhlí ceannasach na sochaí. Tá caipitleachas ag bailiú nirt a fhágann go bhfuil sé dodhéanta dó aon rud eile a chur san áireamh.
46. Ní féidir déileáil leis an chomhshaol go réasúnach mar shaincheist amháin; mar sin féin, tá gníomh práinneach ag an chéim seo den aonú haois is fiche go gcaithfimid tacú le gach comhaontas riachtanach chun stop a chur le díghrádú an phláinéid. Is cuid dhílis den chaipitleachas í an dramhaíl: cur amú ábhair, cur amú saothair, cur amú acmhainní nádúrtha agus cur amú réigiún iomlán an domhain, agus, féadfar cur leis, cur amú deiseanna forbartha daonna.

Éire i ngéarchéim

47. Ón 25ú Comhdháil Náisiúnta in 2017, rinneadh ionsaithe breise ar lucht oibre na hÉireann ar a gcaighdeáin mhaireachtála. Ina theannta sin, léirigh an phaindéim COVID-19 na míchothromaíochtaí domhain ar fud na tíre, thuaidh agus theas.
48. Nocht an phaindéim nádúr forleathan pá íseal, an drochbhail ar chúrsaí fostaíochta , dídine agus róphlódú . Nocht sé an tseirbhís sláinte dhá leibhéal, an tseirbhís sláinte phoiblí atá tearcmhaoinithe, agus an tosaíocht a thugtar d’árachas sláinte príobháideach agus seirbhísí sláinte príobháideacha a chur chun cinn. Nocht sé ní hamháin nádúr domhain dúshaothraithe an chórais chaipitlíoch ach nádúr dúshaothraithe de luchtrachmais na hÉireann ach go háirithe , chomh maith le mí-riail leanúnach na Breataine. Nocht sé freisin nádúr impiriúil an Aontais Eorpaigh.
49. Bhí dhá fhreagra ag aicme cheannais na hÉireann, an Aontais Eorpaigh agus an caipitleachas monaplachta ar fud an domhain: (a) eipidéimeolaíoch; agus (b) eacnamaíoch. Ba é an tosaíocht a bhí acu leasanna an chaipitil a chosaint, in ainneoin na rioscaí a d’fhéadfadh a bheith ann don tsláinte agus an titim a d’fhéadfadh a bheith ann ar an chóras sláinte poiblí nach bhfuil dóthain maoinithe aige. Ba é an freagra ar an suaitheadh eacnamaíoch a tharla de bharr na paindéime ná iasachtaíocht ollmhór an stáit agus briseadh chuid mhór na hoibrithe as a bpoist. Ba é an réiteach ar an ghéarchéim fiachais gcónaí ná go n-íocfadh na hoibrithe agus na boicht as an bhfiachas náisiúnta atá ag dul i méid trí “anás” agus trí phríobháidiú earraí poiblí, seirbhísí, tailte agus bonneagair.
50. Toradh díreach ar an choilíneachas agus ar an impiriúlachas is ea athrú teanga agus scrios na Gaeltachta agus mar thoradh ar chomhshamhlú shochaí na hÉireann isteach san eintiteas ceannasach Angla-Mheiriceánach. Go hobiachtúil, Tá cur chun cinn na Gaeilge ina chuid riachtanach den cur in aghaidh forlámhas impiriúilach.
    Struchtúr caipitil idirnáisiúnta in Éirinn: Glas triarach an impiriúlachais
    An Bhreatain
51. Tá stát na Breataine fós ina lárionad mór i gcumhacht an impiriúlachais in Éirinn. Cé go bhfuil an t-eascairdeas idir impiriúlachas na Breataine agus na hÉireannaigh á laghdú ag an bhunaíocht, tá sé fós ina cheann buan agus bagrach. Rugadh an streachailt ar son stát neamhspleách Éireannach in aghaidh aicme rialaithe na Breataine ach tháinig deireadh léi le comhréiteach leis. Cruthaíodh leasanna monaplachta-caipitil na Breataine go díreach stáit cúige an tuaiscirt agus tá sé fós amhlaidh inniu.
52. Is é beartas na Breataine leis na céadta bliain ná bac a chur ar gheilleagar na hÉireann agus é a díchumadh, ag cruthú caidreamh éagothrom. Léiríodh é seo i ról éabhlóideach d’Éirinn laistigh den Impireacht, le haistrithe ollmhóra caipitil , beostoic , achmhainní bia eile agus le blianta beaga anuas , achmhainní saothair ó Éirinn go dtí lárphointe impiriúil chomh maith le fodar gunna mhóir do chuid mhór cogaí coilíneachta sa Bhreatain. Beidh impiriúlachas na Breataine i gcónaí buartha faoi athrú réabhlóideach agus daonlathach in Éirinn agus gníomhóidh sé chun aon athrú forásach a bhrú chun cinn. Tá ceannasacht agus maoirsiú ag stát na Breataine ar an “socrú polaitiúil” inmheánach chun freastal ar a riachtanais agus a leasanna féin.
53. Ó chríochdheighilt, tá gach cinneadh eacnamaíoch socraithe ag riachtanais agus leasanna stát na Breataine agus leasanna caipitlíocha. Chuir stát na Breataine cosc ar institiúidí rialtais a rialaíonn sé, go díreach agus go hindíreach, ag baint úsáide as cleasa eacnamaíocha a bhí aige ar an rialtas áitiúil, nach raibh a airgeadra féin aige, a raibh cumhachtaí cánachais teoranta acu, agus nach raibh cead cainte acu faoi chomhaontuithe trádála. Geilleagar imeallach a bhí i dTuaisceart na hÉireann laistigh de stát na Breataine agus tá sé fós ag brath ar an stát sin. Bhí agus is caidreamh coilíneach é seo.
54. Bhain stát na Breataine úsáid as roinnt roghanna chun a leasanna a chinntiú, ar an chéad dul síos trí rialtas réigiúnach seicteach a bhunú le cumhachtaí teoranta. Nuair a bhí na hinstitiúidí sin éagumasach ar an scéal a choinneáil, d’fhill siad ar an smacht díreach ó Londain agus anois ar chomhréiteach inmheánach. Tá sé cruthaithe go bhfuil siad go léir éagumasach oibriú ar mhaithe leis na daoine i gcoitinne.
55. I bhfianaise stair Thuaisceart na hÉireann, tharla go leor leasuithe eacnamaíocha agus sóisialta as na riachtanais inmheánacha agus athruithe a bhí ag teastáil sa Bhreatain agus léirigh siad cothromaíocht na bhfórsaí, ag freastal ar na héilimh a rinne gluaiseacht saothair na Breataine. Tá na gnóthachain seo á laghdú de réir mar a bhaineann an lucht rialaithe leas as na deiseanna a chuireann laige gluaiseachta an tsaothair agus fórsaí forásacha i gcoitinne.
56. D’oscail Comhaontú Bhéal Feirste 1998 spás polaitiúil don chomhphlé agus chuir sé ardán ar fáil chun comhionannas agus cothroime mheas a bhaint amach. Sna réimsí eacnamaíocha agus sóisialta tá na teorainneacha soiléir, agus tá cumhacht stát na Breataine fós slán. Tá géarghá le dul ar aghaidh thar an chomhaontú seo ar eagla go seasfaidh sé leis na deighiltí seicteacha nach mór a shárú.
57. Is é Comhaontú Áras Stormont na Nollag 2014 an léiriú is déanaí ar leasanna straitéiseacha agus ar phríomhacht stáit na Breataine. Theip ar Fheidhmeannas Thuaisceart Éireann, atá faoi cheannas an DUP agus Sinn Féin, teacht chun cinn le haon bheartais eacnamaíocha nó sóisialta forásacha, ach ina ionad sin glacann sé le dhá cheann de phríomhphrionsabail bheartas rialtas na Breataine chun comhpháirtíochtaí poiblí-príobháideacha agus an tionscnamh airgeadais phríobháidigh a fhorchur ( PPP-PFI) agus leanúint leis an bheartas príobháidithe. Is féidir leis an dá pháirtí a mhaíomh nach iad seo a gcinntí: fágann easpa cumhachtaí fioscacha iad nach bhfuil cuntasach orthu.
58. Tá Éire , tuaisceart agus deisceart , screachailt idir aicmí agus an streachailt idir ceannas impiriúlach fite fuaite ina chéile. Is ceist lárnach fós é daonlathas agus cuntasacht mhéadaithe na n-ionadaithe agus na n-institiúidí tofa. Trí chumhacht fhioscach níos fearr a bhaint amach do Thionól Thuaisceart Éireann, d’fhéadfadh sé cur le comhoibriú eacnamaíoch, sóisialta agus polaitiúil níos fearr ar bhonn uile-Éireann agus fócas a chur ar fáil do ghníomhaíocht aontaithe náisiúnta sa lucht oibre , rud a chuideoidh freisin le seicteachas daingnithe a chloí ar deireadh thiar.
59. Tar éis beagnach leathchéad bliain de bhallraíocht sa CEE agus ansin san Aontas Eorpach, d’fhág an Bhreatain ar deireadh ar an 1 Eanáir 2021. Ó thús na hidirbheartaíochta imeachta, bhí roinnt leasanna conspóideacha os comhair stát na Breataine. Vótáil tromlach móréilimh imeacht, ar chúiseanna éagsúla, agus bhí codanna suntasacha de ghnólachtaí móra ag iarraidh an oiread rochtana agus ab fhéidir a choinneáil ar mhargadh aonair an AE. Sa deireadh, fuair an Bhreatain an “caidreamh speisialta” leis an Aontas Eorpach a d’aithin sí roinnt blianta ó shin agus “Prótacal Thuaisceart Éireann”.
60. Baineadh úsáid as an teorainn a chuir an Bhreatain i bhfeidhm in Éirinn mar fhicillín in idirbheartaíocht leis an Aontas Eorpach chun a leasanna a bhaint amach, agus riachtanais mhuintir na hÉireann suite i bhfad síos ar an liosta tosaíochtaí. Deimhníonn an idirbheartaíocht sin taithí shaoil a lán daoine agus náisiún coilínithe agus a bhfuil ceannas orthu: nach bhfuil ag an impiriúlachas ach leasanna a shaothrú agus nach bhfuil ach cairde sealadacha acu.
61. Tá Prótacal Thuaisceart Éireann a aontaíodh idir an tAontas Eorpach agus stát na Breataine tar éis an teorann eacnamaíoch idir an dá cheann a chur síos lár Mhuir Éireann anois, agus an teorainn pholaitiúil fós mar a bhí roimhe. Fanfaidh na Sé Chontae go bunreachtúil laistigh de stát na Breataine agus iad ag fanacht laistigh de mhargadh aonair an AE, cé go bhfuil an Bhreatain lasmuigh de.
62. Is lagú cinnte í an fhorbairt seo ar an chaidreamh cumhachta eacnamaíoch Oirthear agus iarthar, agus ar na naisc eacnamaíocha idir na Sé Chontae agus an Bhreatain a d’fhéadfadh fás le himeacht ama, agus an poitéinseal chun beartais eacnamaíocha agus sóisialta uile-Éireann a fhorbairt, fiú laistigh de rialú an AE.

An tAontas Eorpach

63. Go bunúsach is comhghuaillíocht é an tAontas Eorpach d’fhórsaí capitil monaplachta chun a leasanna aicmeacha a chur chun cinn. Tá a struchtúir agus conarthaí deartha chun aon bhealach i dtreo an tsóisialachais a chosc. Ní féidir é a leasú agus ní mór é a dhúshlánú agus a ruaigeadh má táimid chun fíor-athraithe as cuimse a bhaint amach, ag oscailt an bhóthair chuig an réabhlóid shóisialach.
64. Mar fhreagra ar fhíor-“bhagairt” an tsóisialachais agus chun cosc a chur ar dhul chun cinn na heite clé san Eoraip tar éis an Dara Cogadh Domhanda, bhí comhtháthú riachtanach chun athchruthú a dhéanamh in Iarthar na hEorpa ar mhaithe le caipiteal monaplacht a chosaint. Bhain SAM leas freisin as an laige chaipiteal na hEorpa chun a thionchar a leathnú trí Phlean Marshall, mar a bhí aige trí léas Iasachta le linn an Chogaidh. Chomhdhlúthaigh na conarthaí ina dhiaidh sin go léir an chumhacht na n-institiúidí láir AE i gcoibhneas leis na comhstáit agus tá síneadh curtha acu leis an chumhacht leasanna gnó ar chostas an lucht oibre. Cuireadh airgeadra AE ar bun freisin, ar chúiseanna polaitiúla, mar chuid den phróiseas seo.
65. De réir mar a d’fhorbair sé, tá cumhachtaí níos mó agus níos mó glactha ag an Aontas Eorpach, ag atreorú réimsí móra cinnteoireachta eacnamaíoch, airgeadais agus sóisialta ó na Ballstáit go dtí an Coimisiún neamhthofa, ag iarraidh ar an chaoi sin éifeachtaí na ndaoine den lucht oibre agus an phobail a theorannú ag streachailt ar leibhéal an bhallstáit. Sainmhínítear beartas eacnamaíoch agus sóisialta agus cuirtear i láthair mar cheist theicniúil amháin iad, gan aon aicme, leas polaitiúil nó eacnamaíoch, rud a scarann an geilleagar agus an pholaitíocht agus a chuireann fórsaí an lucht oibre i bhfolach.
66. Tá próiseas lánpháirtithe an AE agus aistriú cumhachtaí ceaptha chun ceannasaíocht agus neamhspleáchas polaitiúil na mBallstát a theorannú, chun srian a chur ar ghníomhaíocht eacnamaíoch agus polaitiúil neamhspleách. Is éard atá i gceist leis sin cumhachtaí buiséadacha a aistriú chuig Coimisiún an AE, glacadh le maoirseacht ó chaipiteal airgeadais Eorpach trí institiúidí Bhanc Ceannais an AE, agus leathnú ar riail fhrithdhaonlathach, teicneolaíoch Choimisiún an AE, a thionscnaíonn beartais atá sna leasanna chaipiteal monaplachta na hEorpa.
67. Ní chiallaíonn sé seo go bhfuil caipiteal monaplachta na hEorpa cumaiscthe chomh mór sin go bhfuil a “dhílseacht” aistrithe go hiomlán óna “stát féin” go dtí staid a cruthaíodh go saorga go hollstát ilnáisiúnta. Feiceann sé a leasanna agus a chumhacht mar is fearr tríd comhoibriú ar an leibhéal Eorpach agus ar an leibhéal domhanda.
68. Glacfaidh agus forchuirfidh rialtas na hÉireann orduithe an Aontais Eorpaigh, go toilteanach nó eile. Bhí an t-athrú a rinne stát na hÉireann dá chumhacht cheannasach chuig Aontas na hEorpa cinneadh aicme déanta ag aicme cheannais. Léirigh sé seo a chomhghuaillíocht le caipiteal monaplachta idirnáisiúnta, a chinntíonn a áit aicme cheannasach in Éirinn.
69. Ó glacadh Conradh Liospóin, tá dlús curtha le míleatú an Aontais Eorpaigh freisin, agus níl stát an AE sásta a thuilleadh le spleáchas ar na Stáit Aontaithe agus NATO. Mar gheall ar na cumhachtaí méadaithe atá ag institiúidí an AE brú a chur ar bheartas láraigh eachtrach agus slándála, tá beartas cosanta na hÉireann á mhúnlú ag cinntí a dhéantar sa Bhruiséil. Tá an bonn de neodracht stáit na hÉireann ag bunaíocht sheirbhíseach chomhoibritheach Éireannach. Straitéis mhíleata treoraithe ag an AE maidir le grúpaí catha a fhorbairt agus a thógáil agus PESCO, a chuireann Roinn Cosanta na hÉireann faoi chois leasanna geopholaitiúil bhunstáit an AE agus mar sin NATO.
70. Tar éis an Breatimeachta, tá an tAontas Eorpach tar éis seirbhís bhéalghrá thabhairt do Chomhaontú Bhéal Feirste agus an aird ar leith a theastaíonn maidir daoine atá ina chónaí sna Sé Chontae. Mar sin féin níl aon leas ag an Aontas Eorpach “Comhaontú Bhéal Feirste a chosaint” ná a chinntiú go bhfanann teorainn na Breataine in Éirinn gan srian.
71. Don Aontas Eorpach, níl sna Sé Chontae ach mír mhargántaíochta. Ní ghlacann Coimisiún an AE cinntí de réir riachtanais na ndaoine. Déantar / rinneadh chur chuige ar fad sna chaibidlíochtaí leis na Breataine chun sláine mhargadh aonair an AE a chinntiú agus na saoirsí caipitlíocha a thugann sé do ghnólachtaí móra.
72. Leanann na contrárthachtaí ag éirí níos measa agus an ghéarchéim laistigh den Aontas Eorpach ag fás. Léiriú amháin de seo ab ea an Breatimeacht agus tarraingt siar na Breataine ón bhallraíocht. Ceann eile ná an freagra ar ionradh na Rúise ar an Úcráin a d’oscail rannáin nua nuair a bhí an AE ag streachailt le teacht ar chur chuige coiteann, go háirithe maidir le soláthar fuinnimh.
73. Leanann cumhachtaí móra caipitlíocha na hEorpa, go háirithe an Ghearmáin agus an Fhrainc, ag eagrú an tAontas Eorpach a chur chun cinn agus a neartú mar bhloc impiriúlach atá faoina rialú agus ag an am céanna ag obair i gcomhar, trí NATO, le straitéis SAM de ag timpeallú na Rúise agus ag tabhairt aghaidh ar an tSín.
74. Níl an próiseas seo gan contrárthachtaí mar go bhfuil na Stáit Aontaithe ag baint úsáid as an ghéarchéim san Úcráin chun a forlámhas soiléir a athdhearbhú trí straitéis a leanúint chun caidreamh fuinnimh an AE leis an Rúis a bhriseadh agus spleáchríoch fhuinnimh ar chúltaiscí SAM agus a phríomhsholáthraí fuinnimh a chur ina n-ionad comhghuaillithe sa Mheánoirthear. Is é cúis an straitéis seo ná an Ghearmáin agus an Fhrainc a chur faoi smacht. Is féidir é seo brú agus teannas idir an dá bhloc a threorú ach ag céim níos déanaí .
75. Ba cheart an dá cheann a mheas mar naimhde straitéiseacha eacnamaíocha agus míleata. Mhúnlaíonn agus cuireann an chur chuige seo in iúl smaointeoireacht an t-Aontas Eorpaigh maidir le forbairt acmhainn míleata an AE mar a chuirtear in iúl ina straitéis PESCO, is é sin a leasanna straitéis eacnamaíoch agus míleata féin a leagadh amach ar fud an domhain, chomh maith le comhlíonadh intíre don straitéis eacnamaíoch pholaitiúil laistigh de na Ballstáit a chinntiú.
76. Chuir paindéim an ghalair choróinvíris na hacmhainní agus an deis ar fáil rialú na Bruiséile ar bhallstáit a neartú. Bhí an Comhshocrú Fáis agus Cobhsaíochta “ar fionraí” agus bhain an tAontas Eorpach na teorainneacha ar cheannach fiacha rialtais ag Banc Ceannais an AE, atá ag gníomhú de facto mar iasachtóir na dála deiridh. Dá bhrí sin frithpháirteachas iasachtaí a fháil ó bhallstáit agus as a dtiocfaidh tuilleadh smachta ar bheartais fhioscacha. Tabharfaidh sé an BCE agus Coimisiún an AE níos mó fós le giaráil agus rialú, ag lárú tuilleadh cumhachta agus an bonn den daonlathas ag leibhéal na mballstát.
77. Is baint bhreise é seo den daonlathas náisiúnta, agus ionsaí as cuimse air. Is Cuma cé a vótáil na daoine ar a son, cinnfear tosaíochtaí eacnamaíocha, sóisialta agus buiséadacha sna leasanna an ghnó mhóir. Seo bua do na haicme cheannais ar fud an Aontais Eorpaigh, toisc gurb í an straitéis atá acu straitéis bhuiséadach a bhaint as tionchar nó brú a d’fhéadfadh a bheith ann ó streachailt aicme náisiúnta, rud a fhágann gur próiseas gan cheist é cinnteoireacht náisiúnta ar mhaithe le gnó mór na hEorpa, le caipiteal mór agus leis na cumhachtaí móra laistigh den Aontas Eorpach.

Tionchar na Stát Aontaithe

78. Ó 2002 i leith tá Aerfort na Sionainne ag feidhmiú mar bhunáit aeir sna SA agus d’éascaigh sé an t-idirthuras trúpaí Meiriceánacha, arm agus príosúnach ar thalamh na hÉireann. Níl stát na hÉireann toilteanach srian nó deireadh a chur le húsáid mhíleata Mheiriceá as Aerfort na Sionainne, ina ionad sin leanann sé ar aghaidh ag freastal ar rialtas SAM. Theip air freisin ina oibleagáidí cearta daonna maidir le monatóireacht nó cigireacht a chur i bhfeidhm ar na haerárthaí sna SA sin a bhfuil baint acu le hiompar na príosúnaigh. Ina áit sin, chuidigh sé le polasaí SAM de chogadh leanúnach agus leis na hionsaithe a dhéanann sé ina leith sin, ag cuir sárú tromchúiseach ar neodracht na hÉireann i láthair.
79. Bíonn tionchar ag corparáidí trasnáisiúnta SAM ar bheartas fioscach stát na hÉireann, ach ní ritheann siad é. Tá an róspleáchas seo ar Infheistíocht Dhíreach Eachtrach tar éis saobhadh a dhéanamh ar an gheilleagar sa Phoblacht, á úsáid mar ardán onnmhairithe agus mar thearmann cánach. Ina theannta sin, tá an “cíos impiriúil” i bhfoirm cánacha corparáide a bhaintear as saobhadh corparáidí domhanda láidreacht bhuiséadach an stáit. Níl aon dílseacht ag corparáidí trasnáisiúnta do náisiún agus dá bhrí sin, ní féidir leis an bhforbairt eacnamaíoch inbhuanaithe a bheith mar bhonn. Is é an cuspóir atá acu ná brabús, úsáid a bhaint as gaireacht agus rochtain mhargadh an AE, agus tá a láithreacht in Éirinn ag brath ar an tionchar atá acu ar aicme rialaithe na hÉireann agus ar a stát.
80. Dearbhaíonn na TNC seo tionchar ar an stát go príomha ón méid a chuireann siad le cothabháil fostaíochta agus an bhagairt atá orthu imeacht mura gcoinnítear na dálaí barrmhaithe mar a oireann a leasanna; níl meánaicme Éireann láidir go leor chun a riail a choimeád, agus mar sin tá gá le comhghuaillíocht le caipiteal seachtrach. Léirítear an caidreamh cleithiúnach seo i líon na ngnólachtaí faoi úinéireacht Éireannach atá níos mó ná 275,000 nuair atá beagán os cionn 6,000 faoi úinéireacht fiontair eachtrannach. Mar sin féin, is ionann an láimhdeachas agus luach comhlán suim na gcorparáidí trasnáisiúnta agus beagnach dhá oiread na gcuideachtaí uile faoi úinéireacht Éireannach, ag léiriú spleáchas iomlán gheilleagar na hÉireann ar na corparáidí trasnáisiúnta sin.
81. Tá bagairt mhór ar bheartas forbartha geilleagraí iomlán na hÉireann, atá dírithe ar cháin íseal agus rialáil íseal chun SAM agus corparáidí trasnáisiúnta eile a mhealladh le bunú in Éirinn. Le déanaí d’aontaigh Stát na hÉireann síniú d’íosráta cánach corparáide domhanda de 15 faoin gcéad. Cuirfidh cuid den chomhaontú brú ar chomhlachtaí cáncha a íoc i gcás nuair a dhíoltar a n-earraí agus seirbhisí seachas áit a bhfuil ceannoifig an chomhlachta. Tá an tionchar a bheidh ag seo ar bheartas forbartha eacnamaíochta reatha na hÉireann fós le feiceáil. Is é an rud is gá ná straitéis mhalartach eacnamaíoch agus forbartha chun an spleáchas sin a bhriseadh.

Nádúr Stát na hÉireann

82. Tá stát na hÉireann ag brath ar agus faoi réir an ghlais thriarach den impiriúlachas: an Bhreatain, an t-Aontas Eorpach, agus na Stáit Aontaithe. Seasann a hinstitiúidí, amhail na cúirteanna, leis na dlíthe a ghintear ar leibhéal an AE, seasann siad le cearta corparáidí trasnáisiúnt lena ranníocaíochtaí cánach agus a gconarthaí saothair, agus cloíonn siad le beartas na Breataine i dTuaisceart na hÉireann.
83. Ó go luath sna 1970dí , tá an lucht rachmais, go náisiúnta agus go domhanda, i mbun a straitéis chórasach chun bealaí nua a aimsiú chun barrachas chaipitiúil a infheistiú. Go deimhin, feiceann sé príobháidiú agus tráchtálú seirbhísí poiblí mar réimsí ríthábhachtacha infheistíochta, ag lorg bealaí nua chun níos mó caipitil a charnadh, mar shampla brabúis. Tá sé seo mar thoradh ar an phríobháidiú fhorleathan agus tráchtálú comhlachtaí agus seirbhísí poiblí faoi úinéireacht phoiblí, lena n-áirítear sláinte, oideachas, agus tithíocht. Is straitéis é freisin chun na gnóthachan iarchogaidh a bhrú ar ais – déanta ag an lucht oibre.
84. Thar thréimhse na paindéime rinne an stát “ghabhadh” ar ospidéil phríobháideacha; ach bhí sé seo chun an caipitleachas a chosaint óna contrárthachtaí— tearchmhaoiniú ar ospidéil phoiblí agus príobháidiú seirbhísí leighis. Athníodh an phaindéim COVID-19 atá le seirbhís náisiúnta sláinte phoiblí saor in aisce atá maoinithe go hiomlán. D’íoc an stát cíos míréasúnta ard ar na háiseanna leapa d’úinéirí na n-ospidéal. Tá an próiseas seo ag tarlú sna Sé Chontae, áit a bhfuil an córas sláinte poiblí á bhaint as a chéile go leanúnach le blianta fada anuas agus na torthaí leighis is measa as aon réimsí eile laistigh dá bharr dlínse stáit na Breataine.
85. Cuireann an idé-eolaíocht cheannasach leis an miotas gur féidir comhlachtaí agus corparáidí príobháideacha freastal ar riachtanais na ndaoine maidir le tithíocht , sláinte ,ar sheirbhísí, oideachas agus go leor seirbhísí poiblí eile , gurb é an “margadh” is fearr chun seirbhísí éifeachtacha a sholáthar, agus ba cheart soláthar agus éileamh a úsáid chun praghas, caighdeán agus infhaighteacht na bunriachtanais dhaonna seo a leithdháileadh agus a chinneadh.
86. Tá an comhrialtas reatha, cosúil le rialtais roimhe seo sa Phoblacht agus sna Sé Chontae, is cuma an meascán de pháirtithe polaitíochta a chomhdhéanann iad, tiomanta do dhírialú airgeadais agus d’airgeadasú. Neartaíonn agus tugann na straitéisí tithíocht is déanaí ‘Tithíocht do chách’ (Poblacht na hÉireann) agus “Straitéis Soláthar Tithíochta” (TÉ) tosaíocht go héifeachtach don soláthar príobháideach dídine. Tá sé ina straitéis chun a chinntiú nach dtugtar dúshlán do leasanna na dtiarnaí talún príobháideach agus corparáideacha ach ní fhéadfaidh siad ach fás. Tá an cleachtas seo ar an Stát ag tabhairt fóirdheontas d’úinéirí príobháideacha dea-eagraithe , mar a fheicimid leis an chleachtas sa mhargadh tithíochta d’airgead stáit á íoc do thiarnaí talún príobháideacha.
87. Ar mhaithe le tógálaithe, amhantraithe, forbróirí réadmhaoine, tiarnaí talún áitiúla agus domhanda tá tiarnaí talún infheistíochta réadmhaoine fós ina bhunús. Tá sé seo le feiceáil go soiléir sa ghéarchéim tithíochta agus an féichiúnas agus an t-airgeadas méadaithe a theastaíonn do theaghlaigh ar ioncam íseal agus ar mheánioncam a bheidh in ann earraí agus seirbhísí bunúsacha a fháil, mar thithíocht. Cuireann an Féichiúnas atá ag méadú trí thráchtearraí tithíochta, mar atá i ngnéithe eile den stát leasa shóisialaigh, níos mó teaghlaigh oibre san earnáil phríobháideach cíosa.
88. Bhí beartas tithíochta sa Phoblacht i gcónaí i dtreo úinéireacht phríobháideach, rud a chuidíonn le leasanna an aicme rialaithe a dhaingniú. Chuidigh ardú praghsanna na tithíochta le cead a fhorbairt i measc oibrithe na meánaicme thar na blianta le haghaidh córas tithíochta bunaithe ar bhrabús seachas riachtanas. Mar a léiríonn na figiúirí is déanaí, tá an cead seo ag dul i léig de réir mar a bhíonn sé ag éirí níos soiléire don lucht oibre go bhfuil an córas tithíochta bunaithe ar úinéireacht phríobháideach ; déanann sé freastal ar na tiarnaí talún agus ar na baincéirí, chan ar dhaoine atá ag obair.
89. Tá an tosaíocht a thugtar don earnáil tithíochta phríobháideach agus an tréigean beagnach iomlán de thógáil agus soláthar tithíochta phoiblí ag rialtas na hÉireann agus feidhmeannach an Tuaiscirt araon mar thoradh ar na tithíocht phoiblí mar “theip”, ag catagóiriú limistéir ina bhfuil comhchruinniú de thithíocht shóisialta agus phoiblí mar chúis na bhfadhbanna seachas admháil go bhfuil neamhionannas, bochtaineacht agus easpa bonneagair shóisialta agus is é an córas eacnamaíoch féin foinse na bhfadhbanna seo. Léirítear é seo freisin sa straitéis leanúnach chun an bonn a bhaint d’Fheidhmeannacht Tithíochta Thuaisceart Éireann, ceann de na buanna daonlathacha is tábhachtaí as streachailt NICRA.
90. Tá fás ag teacht ar dhíriú an rachmais agus monaplú mar gheall ar an bhéim seo ar úinéireacht phríobháideach tithíochta, le níos mó agus níos mó daoine aonair ag obair agus teaghlaigh á chur isteach san earnáil phríobháideach cíosa nó corparáideach. Seachas leathnú rochtana a dtacaíonn an stát leis ar áit cónaithe inacmhainne ar cíos, tá nua-liobrálachas mar thoradh ar bhéim d’úinéireacht maoine i measc na dteaghlach is saibhre, a tharraingíonn ar an saibhreas tithíochta atá ann cheana agus féadfaidh maoin bhreise a fháil mar thiarnaí talún, chomh maith le smacht caipitiúil idirnáisiúnta atá ag fás.
91. Ní mór don Phoblacht inniu 78 faoin gcéad den chaipiteal eastát réadach ar fad a fháil ó na h-infheisteoirí institiúideacha a bhfuil tacaíocht idirnáisiúnta acu, agus an 22 faoin gcéad eile, nó €1.2 billiún, le teacht as foinsí baile. Déanfar an spleáchas seo ar chaipiteal eachtrach a mhéadú tuilleadh ina dhiaidh imeacht Banc Uladh agus KBC araon ó earnáil airgeadais an Phoblacht.
92. Cuireadh €4.2 billiún de chaipiteal isteach sa mhargadh maoine cónaithí agus tráchtála ag soláthraithe airgeadais eachtracha atá príobháideach gach bliain idir 2017 agus 2019. Is ionann seo agus beagnach 78 faoin gcéad de mhaoiniú ón earnáil phríobháideach iomlán i ngach ceann de na blianta sin, sin tuairim is 13,000 nuair a thógadh aonaid chónaithe.
93. De réir mar a théann an t-aschur tithíochta go dtí an leibhéal bliantúil riachtanach de 30,000 aonad ar a laghad sna blianta amach romhainn, meastar go dtiocfaidh méadú faoi dhó go EUR 11 billiún in aghaidh na bliana ar an cheanglas caipitil chun íoc as an tógáil sin, agus go dtiocfaidh 86 faoin gcéad den infheistíocht chaipitil sin, nó EUR 9.5 billiún, b’fhéidir, ó infheisteoirí idirnáisiúnta, rud a neartóidh na nithe seo a leanas: suíomh lárnach an chaipitil airgeadais dhomhanda maidir le dídean a sholáthar.
94. Níl an t-airgeadrú sin teoranta don Phoblacht ach tá sé ag dul i méid sna Sé Chontae agus ar fud Bhallstáit an Aontais Eorpaigh. Bhain infheistíocht institiúideach i margadh cónaithe na hEorpa taifead nua amach i 2020, arb ionann í agus beagnach 30 faoin gcéad den éadáil iomlán. Is léim ollmhór é seo ó ráta 10 faoin gcéad i 2015.

Sláinte

95. Cuireadh an straitéis tráchtearra chéanna i bhfeidhm maidir le seirbhísí sláinte a sholáthar. Bhí tionchar tubaisteach ar shláinte an lucht oibre ag cailteanas córasach agus beartaithe a rinneadh ar na seirbhísí sláinte phoiblí le blianta fada, rud a d’fhág go ndúnfaí bardaí agus ospidéil, go raibh laghdú ar thoilleadh leapa, agus liostaí feithimh níos faide agus liostaí obráidí níos faide. Tríd an phróiseas seo chun tosaíocht a thabhairt do sheirbhísí sláinte príobháideacha na hÉireann agus na Breataine araon, chuir an Rialtas iallach ar níos mó agus níos mó daoine a n-árachas sláinte príobháideach féin a chur ar fáil, rud a chruthaíonn margadh atá ag dul i méid don leigheas príobháideach. Mar thoradh air sin, tá méadú ag teacht ar sciar an bhuiséid sláinte phoiblí atá á chur san earnáil leighis príobháideach atá ag dul i méid.
96. Tá méadú ag teacht ar sholáthar seirbhísí sláinte freisin agus tá sé ag dul i bhfód níos doimhne ag caipiteal príobháideach, idir chaipiteal intíre agus chaipiteal eachtrach, sa Phoblacht agus sna Sé Chontae araon, áit ar bhain na daoine tairbhe as bunú Sheirbhís Sláinte Náisiúnta na Breataine i 1946, atá fós ar cheann de na dul chun cinn is mó a rinne lucht oibre na Breataine. Is ionann straitéis rialtas na hÉireann agus rialtas na Breataine araon agus neamhionannais Stát-tionscanta maidir le rochtain, maoiniú agus soláthar de chúram ospidéil.
97. Ba é freagairt rialtais na hÉireann ar an ghéarchéim i gcúram sláinte straitéis nua “Sláintecare” a chur chun cinn, le haghaidh córas sláinte phoiblí a bheadh maoinithe i gceart, ina mbeadh rochtain uilíoch, a chuirfear ar fáil trí leasú forásach, ilghnéitheach a chur i bhfeidhm ar an soláthar cúraim sláinte atá ann faoi láthair. cleachtas príobháideach a bhaint ó ospidéil phoiblí. Tá sé léirithe ag an taithí a fuarthas ar dhaoine atá ag obair go bhfuil a saol breac le tuairiscí nár cuireadh chun feidhme maidir le cúram sláinte, tithíocht, oideachas saor in aisce.
98. Mar an gcéanna , rinneadh níos mó ionsaí ar an NHS le blianta beaga anuas. Ag aithint an tóir a bhí ag an NHS i measc an gnáthphobail , In ionad deireadh a chur leis , thosaigh aicme cheannais na Breataine á laghdú é go córasach trí ghearradh siar , príobháidiú agus fochonraitheoireacht seirbhísí tábhachtacha. Feicimid é seo i dtionchar na gcorparáidí leighis príobháideacha sna Sé Chontae atá ag méadú, ar nós Clinic Neamhspleách Uladh agus Ospidéal Príobháideach Dhroichead an Rí. Úsáidtear na Sé Chontae mar ionad tástála le haghaidh na gciorruithe agus an phríobháidithe agus an tearcmhaoinithe a mbíonn liostaí feithimh 100 uair níos faide ná sa Bhreatain mar thoradh orthu.
99. I bhfianaise an laghdú seo den NHS de réir a chéile, ní féidir le staidiúir chosantach ach moill a chur ar dhíchóimeáil dosheachanta an dul chun cinn stairiúil seo. Leanfar de na príomhchinntí ar an NHS a dhéanamh i bparlaimint i Londain atá tiomanta do chóras na seirbhísí sláinte uilíocha a scriosadh. Is sampla soiléir é an easpa cumhachta seo maidir le cinntí a bhaineann le NHS a léiríonn an gá atá le féinchinntiúchán mhuintir na hÉireann.
100. Cé gurbh féidir linn moill a chur air seo agus fiú dul chun cinn áitiúil a dhéanamh, mar shampla dúnadh ospidéil ar leith a chosc, tá muid i dtrioblóid mura féidir linn straitéis nua a ghlacadh ar an cheist seo. Ach cé go bhfuil an chosaint thábhachtach, ní leor é i bhfianaise cearta bunúsacha a dhiúltú agus ár seirbhísí sláinte a dhíchóimeáil go córasach. Tá straitéis de dhíth againn atá cosanta agus maslach araon, nach bhfuil ag brath ar chuidiú ó pharlaimint i Londain atá ciontach i scriosadh seirbhísí sláinte phoiblí sna Sé Chontae. Ní mór an fhreagracht a bhaineann leis an scrios a bheith nochta agus dúshlán d’fhonn ár n-aicme a aontú i gcoinne ár namhaid coiteann.
101. Sa Phoblacht tá an staid níos measa ar go leor bealaí. Bhí na gnóthachain iar-chogaidh i réimse na sláinte phoiblí i bhfad níos measartha agus theip orthu aon rud a fháil atá inchomparáide leis an tSeirbhís Náisiúnta Sláinte sa Bhreatain agus sna Sé Chontae. I 1957 bhunaigh an rialtas an Bord Árachais Sláinte Shaorálaigh (ÁSS), comhlacht státtionscanta fóirdheonaithe a chuir árachas sláinte ar fáil dóibh siúd a d’fhéadfadh é a íoc. Mar thoradh ar an chinneadh beartais sin cruthaíodh seirbhís sláinte dhá shraith, atá fós i bhfeidhm inniu.
102. Feidhmíonn seirbhísí leighis sa Phoblacht mar chóras dhá shraith atá ag éirí níos éagsúla, le deireadh á chur le seirbhísí poiblí nuair a leanann seirbhísí eile ag dul i dtreo córas de réir stíl na Stát Aontaithe. Le paindéim COVID-19, nochtadh an neamhionannas ollmhór i soláthar seirbhísí sláinte. Nocht sé staid ina bhfuil an chuid is mó den mheánaicme ag bogadh go sona sásta i dtreo árachas sláinte príobháideach, fiú amháin de réir mar a leanann na praghsanna do chumhdach den sórt sin ag ardú ag ráta as cuimse ard.
103. Nuair a thug an Roinn Airgeadais faoiseamh cánach d’ospidéil phríobháideacha isteach, toradh díreach ar bhrústocaireacht ó leasanna príobháideacha, bhí iarmhairtí ollmhóra ann d’ospidéil phoiblí, rud a spreag oibreoirí príobháideacha brabúis isteach sa chóras.
104. Is é an t-aon dul chun cinn dearfach le blianta beaga anuas sa Phoblacht ná ceart ag mná rogha a dhéanamh sa reifreann “Aisghairm an Ochtú”, rud a cheadóidh anois soláthar ginmhilltí. Sna 1920í, chuaigh muintir na hÉireann i ngleic le tíoránach amháin, ach chun na srianta tíoránta a thabhairt do dhuine eile. Bhí tionchar mór naimhdeach ag tionchar na hEaglaise Caitlicí agus roinnt gairmithe leighis féinspéise ar bheartas sláinte phoiblí maidir le soláthar seirbhísí leighis phoiblí.

Éire Críochdheighilte
Ní streachailtí ar leith iad streachailt aicmeach agus frith-impiriúlachas

105. Leanann Páirtí Cumannach na hÉireann de bheith chun tosaigh maidir le streachailt aicmeach a aithint agus anailís eolaíoch agus stairiúil ar shochaí na hÉireann a thabhairt chun cinn. Trí smaointe agus eispéiris Lenin agus Uí Chonghaile a fhoghlaim agus a chur i bhfeidhm, athdhearbhaímid an creideamh atá againn maidir le nasc na streachailte ar son an tsóisialachais agus an neamhspleáchais náisiúnta nó na saoirse náisiúnta.
106. Aithnímid an ról stairiúil atá ag Poblachtachas na hÉireann i bhfórsaí forásacha a aontú i gcoinne impiriúlachas na Breataine. Dá bhrí sin, aithnímid Poblachtachas mar chlaonadh forásach ina bhféadfaí anailís aicme a fhorbairt. Aithníonn an CPI, mar is ceart, gurb é an t-impiriúlachas an príomh-bhac ar shaoirse náisiúnta agus ar fhorghabháil na hÉireann mar bhac criticiúil chun moill a chur ar fhorbairt na polaitíochta aicme.
107. Táimid ar aon intinn leis an Phoblachtachas go n-aithneofaí go bhfuil impiriúlachas na Breataine in Éirinn foréigneach, seicteach, smachtúil agus neamhdhaonlathach go bunúsach, bunaithe ar an chos ar bolg leanúnach atá á dhéanamh ar mhianta daonlathacha mhuintir na hÉireann. Ba é an cur i gcoinne nó glacadh le cumhacht choilíneach an líne shainiúil idir athchóiriú agus réabhlóid i bpolaitíocht na hÉireann.
108. Cé go raibh ról ríthábhachtach ag Poblachtachas i stair na hÉireann maidir le héilimh agus riachtanais mhuintir na hÉireann a chur in iúl, frithbheartaíocht a eagrú agus aghaidh leathan a thabhairt i gcoinne riail impiriúil, tá sé le feiceáil an féidir le Poblachtachas leanúint den ról sin san 21ú hAois, de réir mar a dhéanann impiriúlachas a hoirbhearta a bheachtú agus foghlaimíonn sé an dóigh leis a naimhde a bhogadh.
109. Is é laige lárnach na Poblachtachais ná nach bhfuil tuiscint shoiléir aici ar an streachailt aicmeach taobh thiar de pholaitíocht na hÉireann agus ar an ról lárnach atá aici d’athrú sóisialta radacach. Tá poblachtachas bunaithe ar chomhrialtas aicmeach agus gan anailís shoiléir ar nádúr na streachailte faoi mhodh caipitlíoch an táirgthe. Bhí tionchar níos mó ag traidisiún talmhaíochta feiníneach, seachas ag streachailt aicmeach, ar Phoblachtachas.
110. Ceann de na laigí lárnacha a bhí ag an Phoblachtachas go stairiúil is ea nár thuig sé nach gá go mbeadh atheagrú forásach ar an tsochaí i ndiaidh scaradh ón Bhreatain. Mar chumannaithe, is léir gur feidhm de chuid an chaipitleachais é an t-impiriúlachas agus gur streachailtí aicmeach iad gach streachailt faoi chaipitleachas.
111. Chuir an róbhéim ar impiriúlachas na Breataine mar phríomhfhoinse an ansmachta ar an Phoblachtachas dul isteach i ngach comhghuaillíocht aicmeach le heilimintí meánaicme agus meánaicme chomair agus iad ag súil go gcuirfí deireadh le riail na Breataine.

An streachailt in aghaidh críochdheighilte

112. Céad bliain ó shin (1921) cloíodh réabhlóid na hÉireann le comhrialtas d’fhórsaí impiriúla na Breataine, frithghníomhaithe seicteacha, agus na gnéithe spleách is dúshaothraithe den mheánaicme náisiúnach, laistigh agus lasmuigh den ghluaiseacht Phoblachtach araon, agus mar thoradh air seo tháinig críochdheighilt na tíre agus bunú dhá stát faoi thionchair impireacht na Breataine.
113. Tar éis beagnach 30 bliain de ghleic armáilte searbh in aghaidh an impiriúlachais, rinneadh an próiseas seo arís is arís eile leis an Bhreatain ag cruthú comhrialtas mór, ag cur Sinn Féin, Rialtas na hÉireann agus Aontachtaithe san áireamh i sraith comhaontuithe ag comhdhlúthú agus ag uasdátú údarás na Breataine in Éirinn agus an poblachtachas a dhíbirt.
114. Is éard atá i gceist leis na socruithe seo go léir an leanúint ar aghaidh le cúrsaí spleách agus imeallach gheilleagar an Tuaiscirt agus ag séanadh cumais na ndaoine chun athrú nó tionchar a imirt ar bheartas eacnamaíoch agus sóisialta bunúsach. Is é an t-aon réiteach daonlathach buan ar an choimhlint pholaitiúil in Éirinn ná deireadh a chur le riail na Breataine agus cruthú struchtúr daonlathach bunaithe ar fhulaignt uilíoch muintir na hÉireann.
115. Cé go gcuireann Páirtí Cumannach na hÉireann fáilte roimh ‘Próiseas na Síochána’, le súil go gcuirfeadh sé deireadh le básanna gan ghá, tá siad den tuairim go bhfuil an próiseas seo in Éirinn ina phróiseas síothú frithcheannairc atá á spreagadh ag riachtanais an impiriúlachais seachas riachtanais lucht oibre na hÉireann. Leis an phróiseas sin, bhíothas in ann é féin a athidirbheartú as cosaint stáit theipthe agus an tacaíocht mí-aimseartha a thugann sé do shinsearacht sheicteach isteach i gcóiríocht nua le comhghuaillithe aicme in Éirinn, sna Stáit Aontaithe agus san AE níos mó ag teacht leis an 21ú hAois.
116. Tháinig Páirtí Cumannach na hÉireann ar an tuiscint gur próiseas Síochána de chuid na Breataine, na Stáit Aontaithe agus an Aontais Eorpaigh é an ‘Próiseas Síochána’ go bunúsach, a bhfuil sé d’aidhm aige ról impiriúil na Breataine in Éirinn agus d’impiriúlachas féin a shéanadh go mícheart. Bhí agus tá síocháin impiriúil na Breataine bunaithe ar ghlacadh an méid seo a leanas:

● An ceart impiriúil chun rialú in Éirinn.
● Dlisteanacht Thuaisceart Éireann mar eintiteas rialaithe.
● Glacadh lena chuid fórsaí armtha agus neamharmtha go léir.
● Deireadh leis an ghleic armáilte ag Poblachtaigh.
● Glacadh le bunreachtúlachas mar an t-aon bhealach dlisteanach chun aontacht náisiúnta a shaothrú.
● Glacadh le toiliú sainithe na Breataine agus le teorainneacha na Breataine ar dhaonlathas na hÉireann

117. Tugann athailíniú/ ath-idirbheartaíocht Comhaontú Aoine an Chéasta ar impiriúlachas na Breataine in Éirinn le fios, de réir cosúlachta, gur féidir Éire aontaithe a bheith ann agus tagairt mhór a dhéanamh don fhéidearthacht a bhaineann le pobalbhreith ar cheist na teorann a sholáthraíonn an córas inar féidir le seo tarlú. Is léir go luíonn aon chinneadh maidir le pobalbhreith ar cheist na teorann le Rúnaí Stáit na Breataine agus go bhfuil aon chinneadh maidir le torthaí pobalbhreith arís i mbronnadh na Breataine amháin.
118. Ní féidir le hoibrithe, thuaidh agus theas, dul sa seans ar straitéis éighníomhach a ligfidh do dhaoine eile cinneadh a dhéanamh faoinár gcinniúint. Ní mór dúinn éilimh a thabhairt chun cinn agus straitéisí a fhorbairt a chuireann leasanna lucht oibre chun tosaigh. Ní mór dúinn daoine a chur ar an eolas, comhghríosaigh agus eagrú le tógáil ar son na haontachta, na síochána agus an tsóisialachais trí aontacht agus iarracht lucht oibre. Éileamh a ardú agus streachailtí a fhorbairt ar bhonn uile-Éireann, nuair is féidir, chun mian le hÉirinn Aontaithe a iompú ina foirmeacha nithiúla feachtais shóisialta agus polaitiúl.

Cnoc an Anfa

119. Léiríonn na hinstitiúidí agus na próisis a bunaíodh faoi Chomhaontú Aoine an Chéasta ardphointe i ngaisce impiriúil na Breataine, ní hamháin maidir le glacadh náisiúnta agus idirnáisiúnta a fháil lena scéal ciníoch agus seicteach faoi Éirinn, ach in earcú rannóga móra den ghluaiseacht Phoblachtach don ghlacadh sin.
120. Aithníonn Páirtí Cumannach na hÉireann gur institiúidiú seicteachais é Cnoc an Anfa, áit a bhfuil Náisiúnaithe in éadan na nAontachtaithe, sa tóir gan tairbhe le ceannas a fháil ar a chéile laistigh de shraith institiúidí atá deartha agus ionchorpraithe chun aon smacht ar a saolta féin a dhiúltú. Tá seo léirithe i gcathanna leanúnacha faoi na saoirse daonna is bunúsaí i.e. teanga, ginmhilleadh nó cearta cheardchumainn, rochtain ar sheirbhísí sóisialta srl. Tá sé léirithe ag Cnoc an Anfa go bhfuil sé do-oibrithe, ag titim as seasamh sé huaire ó bunaíodh é agus ag fágáil saoránaigh gan rialtas feidhmiúil ar feadh níos mó ná 35% den am ó thosaigh an dílárú.
121. Aithníonn muid gurb é ról Cnoc an Anfa ná aghaidh dhaonlathach a chur ar fáil do dhiúltú leanúnach an daonlathais in Éirinn. Is é dinimic an phróisis seo an seicteachas a threisiú mar go bhfuil fórsaí faoi seach ag iarraidh forlámhas a bhaint amach ar a chéile. Is é an cuspóir ná an Bhreatain a shaoradh ón phróiseas. Tá cumhacht feidhmiúcháin fós go daingean le aicme rialú na Breataine.
122. Ó thaobh an gheilleagair de, tátearcfhorbairt impiriúil ag leanúint at aghaidh le comhrialtas marbh an DUP agus Sinn Féin a dhéanann maoirseacht ar fheidhmiú ciorraithe na Breataine i bhfoirm déine nualiobrálach.
123. Mar thoradh ar ionchorprú Shinn Féin mar chomhriarthóirí ar an eintiteas Sé Chontae, tá méadú tagtha ar an Aontachtas ina ról mar riarthóir aonair ar riail na Breataine. Mar thoradh air seo, tá géarchéim féiniúlachta mar chosantóirí sinsear an Aontais. Chruthaigh na toghcháin a reáchtáladh le déanaí do Thionól Bhéal Feirste i mí na Bealtaine 2022 deacrachta nua don Aontachtas. Le Sinn Féin anois ar an pháirtí is mó sa Tionól, tá sé i dteideal a bheith ar an Chéad-Aire. Bunaíodh “Tuaisceart Éireann” chun tromlach Aontachtach a chaomhnaigh agus a chothabháil ach i bhfianaise an athraithe ar déimeagrafach nach amhlaidh atá níos mó. Buille fiseolaíoch tromchúiseach don Aontachtas ab ea toradh na dtoghchán don Tionól agus d’fhéadfadh sé tacair éagsúla féidearthachtaí a oscailt.

124.Tá an CPI diongbháilte ina thiomantas d’Éire aontaithe sóisialach a thógáil. Cuireann muid i bhfios go láidir gur stát teipthe é “Tuaisceart Éireann” agus iarrann muid do Dhearbhú An Bhreatain éirigh as, a ligfidh do mhuintir na hÉireann a gcinniúint féin a roghnú trí stát daonlathach náisiúnta a bhunú. Ní féidir é seo a bhaint amach ach le straitéis náisiúnta dhaonlathach claochlaitheach.

Breatimeacht

125. Cruthaíonn aistarraingt na Breataine ón Aontas Eorpach deiseanna agus cuireann sé le castachtaí an impiriúlachais in Éirinn. Is í an choimhlint is fearr a bhaineann le “Prótacal Thuaisceart Éireann” ná cuid den streachailt idir-impiriúil idir an AE agus an Bhreatain maidir le caidreamh trádála na Breataine sa todhchaí agus rochtain ar mhargaí leis an bhloc sin. Is léiriú iad an plé ar “Phrótacal Thuaisceart Éireann” ar an ainliú idir an dá bhloc cumhachta sin, agus iad araon á n-úsáid ar an bhord fichille impiriúil.
126. Tháinig laghdú ar na seasamh agus ar na leasanna a bhí ag an Bhreatimeacht roimhe seo. Mar thoradh ar an difríocht idir leasanna impiriúlacha na Breataine agus na hEorpa, tá meánaicme an deiscirt ag teacht leis an Eoraip agus le codanna den Aontachtas leis an Bhreatain, agus caipitleachas na Breataine ag déanamh ath-idirbheartaíocht ar a chaidreamh leis an Aontas Eorpach sa todhchaí.
127. Leis na socruithe atá sa “Phrótacal” a cuireadh i bhfeidhm lenar féidir leis an tuaisceart fanacht i limistéar saorthrádála an AE fad is atá siad mar chuid den Ríocht Aontaithe, tá fadhbanna móra polaitiúla agus lóistíochta agus contrárthachtaí ann don dá chumhacht impiriúla.
128. Léirigh na toghcháin a reáchtáladh le déanaí do Thionól Bhéal Feirste tionchar méadaitheach agus cur i bhfeidhm na vótála Breatimeachta. A thionchar méadaitheach ar chodanna den Aontachtas, go háirithe ar ghnó agus ar fheirmeoireacht. Léiríodh an tionchar sin is fearr sa mheath leanúnach i bPáirtí Aontachtach Uladh (páirtí a rinne ionadaíocht go traidisiúnta ar leasanna úinéirí gnó agus feirmeoirí móra de chuid an Aontachtas), ag cailleadh vótaí chuig an bPáirtí Alliance, atá ar son an Aontais Eorpaigh. Chuir an Breatimeacht le briseadh tuilleadh d’Aontachtas.
129. Is dúshlán mór d’Aontas na Breataine é an néamhréiteach maidir le cumhacht feidhmiúcháin a shealbhú agus ar an dóigh chéanna osclaítear dúshláin mhóra d’aontas custaim na hEorpa toisc go bhfuil smacht eacnamaíoch ag an Tuaisceart gan an chumhacht feidhmiúcháin a theorainneacha a chosaint.
130. Tá an t-Aontachtas lagaithe go mór ach níor cheart é seo a léiriú mar rath daonlathach, ach mar gheall ar an coup deireanach i sárú an t-impiriúlachas, agus an Poblachtachas anois in iomaíocht leis an Aontachtas do ról phríomhriarthóir riail na Breataine, agus fágann an díolúine nua oibrithe i dTuaisceart na hÉireann in iomaíocht lena chéile ar bhonn níos seiftiúla dá sciar de na blúiríní.
131. Cé gur léirigh Breatimeacht neamhshuim na Breataine ar “Tuaisceart na hÉireann”, sa mhéid is gur chuir sé rialú eacnamaíoch ar AE i bhfeidhm go héifeachtach agus gur tharraing sé teorainn síos muir na hÉireann, is dócha go mbeidh an Tuaisceart in úsáid mar gheall ar an chomhrac idir an dá aontas caipitlíoch seo atá in iomaíocht lena chéile sa chaibidlíocht nó maidir le comhaontuithe trádála, taraifí, rochtain ar an mhargadh agus pionóis. Úsáidfidh an tAontas Eorpach agus an Bhreatain araon Éire chun a leasanna inmheánacha féin a dhearbhú. Tá Éire ina hiomláine imeallach ó thaobh an gheilleagair maidir le leas na Breataine nó an Aontais Eorpaigh.
132. Baineadh/baintear úsáid as an teorainn, a d’fhorchuir an Bhreatain in Éirinn mar gheall ar chaibidlíocht leis an AE chun leasanna impiriúlacha a bhaint amach, agus tá riachtanais mhuintir na hÉireann go maith síos ar liosta na dtosaíochtaí. Bhí an chaibidlíocht idir stát na Breataine agus an tAontas Eorpach tar éis Breatimeacht faoi chaidreamh na Breataine leis an AE amach anseo a bhaint amach, chan faoi mhuintir na hÉireann.
133. Léiríonn an chaibidlíocht maidir leis an “Prótacal” an iomaíocht idir dhá bhloc impiriúla maidir le margaí agus rochtain ar na margaí sin. Dearbhaíonn na hidirbheartaíochtaí sin an taithí saoil atá ag go leor pobal agus náisiún atá coilínithe agus a bhfuil ceannas orthu: nach bhfuil leasanna ag impiriúlachas ach chun cairde sealadacha a shaothrú.
134. Tá coimhthiú méadaitheach an Aontachtais ó aicme cheannais na Breataine agus a thionchar eacnamaíoch atá ag meath ag cur deiseanna chun éilimh shóisialta agus pholaitiúl a ardú a d’fhéadfadh a bheith in ann dílseachtaí aicme ar fud na dteorainneacha seicteacha a chothú agus a chothú trí impiriúlachas in oirthuaisceart na tíre.
135. De dheasca bonn tionsclaíoch atá ag dul i léig agus tionchar an dímhíleataithe, tá cumas an Aontachtachais chun poist a sholáthar agus tionchar a imirt ar bhonn polaitiúil lagaithe. Chuir sé sin leis an gcoimhthiú a mhothaigh go leor Aontachtaithe sa lucht oibre. Rinneadh coimhthiú, faltanas agus braistint caillteanais a mhothaíonn na pobail sin a threorú trí Phrótacal an Bhreatimeachta.
136. Tá impiriúlachas na Breataine ag aistriú a chomhghuaillíocht ó Aontachtas go dtí a thionchar a fhorbairt le stát na hÉireann agus le scothaicme an bourgeois. In ainneoin na réabtha trádála a tharla mar gheall ar an Bhreatimeacht, is é meánaicme na hÉireann príomh-chomhghuaillíocht impiriúlachais na Breataine in Éirinn sa lá atá inniu ann. Is gné shuntasach é an caidreamh seo in éagobhsaíocht reatha stát an Tuaiscirt.
137. Tá líonra suntasach tionchair idirnáisiúnta ag stát na hÉireann chomh maith, atá ina chuidiú do stát na Breataine. Tá na gnéithe rialaithe nasctha le agus ag brath ar naisc meánaicme na hÉireann le príomhchathair dhomhanda.
138. Glacadh le tabhairt isteach theorainn Mhuir Éireann ar dtús laistigh den bhunaíocht Aontachtach, agus é á dhíol gur mhaith le gnólachtaí rochtain a bheith acu ar mhargaí AE agus ar mhargaí na Breataine araon, chomh maith le deis chun infheistíocht isteach a mhealladh. Tá an DUP agus an Aontachtas i gcoitinne thíos leis ar go leor bealaí. Ar an chéad dul síos, níl aon chomhghuaillithe acu i gcainteanna an Bhreatimeachta tar éis dóibh a ndroichead go léir le riarachán Bhaile Átha Cliath agus an AE a dhó, agus freisin 22 ag caitheamh an caipiteal polaitiúil uile a bhí acu le rialtas na Breataine. Mar fhreagairt air sin, tá siad tar éis dul i ngleic leis na glaonna ó pharaimíleataigh Aontachtacha go gcuirfí deireadh leis an Phrótacal. Chun smacht a chur ar an líon is mó daoine, bíonn sé riachtanach scaoll a ghiniúint.
139. Sa dara háit, rinne an DUP iarracht a gcumhacht a léiriú ag tábla Fheidhmeannais Chnoc an Anfa chun bac a chur ar choimisiúnú na seirbhísí ghinmhillte agus ar thabhairt isteach reachtaíocht chearta na Gaeilge sa Tuaisceart, a thug rialtas na Breataine isteach os a gcionn agus gan a dtoilliú. Is é seo an chéad uair a tharla sé seo ó chuir impiriúlachas dílárú ar fáil d’Albain, don Bhreatain Bheag agus do chontaetha an Tuaiscirt i 1998.
140. Baineadh úsáid as Aontachtas le fada chun cumhacht thiarnúil a fheidhmiú, seachas rialú a dhéanamh le toilliú na gcainteoirí agus na gcéilí comhraic polaitiúla, agus ba chúis ná mearbhall agus cuardach imníoch do fhreagraí mar gheall ar an chás seo. Níl Aontachtas an t-aonán monailiteach a bhí sé uair amháin.
141. Ní mór d’fhórsaí daonlathacha dul i dteagmháil le agus iarracht a dhéanamh iad a chur ina luí ar aontachtaithe, den lucht oibre go háirithe, go bhfuil sé ar a leas féin tionchar dearfach a imirt ar an dóigh a bhforbraítear Éire aontaithe a d’fhéadfadh a bheith ann agus ar an áit a bhfuil sí i gceannas agus ar a leas féin.
     Aontachtas, Críochdheighilt & Seicteachas
142. Rinne an aicme cheannais de chuid na Breataine, le hAontachtaithe Éireannacha imirt fo-ról, Éire a chríochdheighilt 100 bliain ó shin, de réir riachtanais agus leasanna an impiriúlachais agus an chláir oibre thar a bheith frithghníomhaí.

143.Theip ar an chríochdheighilt ar riachtanais eacnamaíocha agus pholaitiúl lucht oibre na hÉireann nuair a cuireadh i bhfeidhm í i 1921 agus níl sé ag ghníomhaigh de réir leasanna an lucht oibre sa lá atá inniu ann, agus ba iad na tairbhithe impiriúlachas na Breataine, caipiteal trasnáisiúnta agus comhghuaillithe seadánacha na hÉireann agus na nAontachtaithe.

144. Chinntigh críochdheighilt freagra céad bliain inár dtír scoilte agus cheadaigh sé dhá ghrúpa rialaithe seadánacha agus spleácha chun dhá eintiteas pholaitiúla agus eacnamaíocha teipthe a rialú, a oibrítear i gcomhghuaillíocht le cumhachtaí impiriúla na Breataine, an Aontais Eorpaigh agus na Stát Aontaithe. Is iad a shocraíonn cinniúint ár ndaoine.
145. Ní féidir a shéanadh go bhfuil ide-eolaíocht fhrithghníomhaí “Oráisteach” i gcodanna den aicme oibre, ach ní fheidhmíonn an idé-eolaíocht seo ar leibhéal doláimhsithe de struchtúr stát an Tuaiscirt ná go deimhin ar fhorstruchtúr stát impiriúil na Breataine; éilíonn sé cothú ábhar agus braitheann sé ar ghníomhaireacht chinnte.
146. Tá fadhbanna móra struchtúracha os comhair an Aontachtais, a léirítear i, in áit mar thoradh ar, an t-ainliúa ionadaithe polaitiúla. Le breis agus 100 bliain anuas, chúbláil tá an éilít Aontachtach tar éis chúbláil a dhéanamh ar chineál pobalachas “Oráisteach” frithghníomhach chun meonta i bhfad níos forásaí agus forbartha a threascair i measc codanna den lucht oibre a mbíonn tionchar aige orthu agus a mhúnlaíonn sé. Gné shuntasach de na neamhréiteacha polaitiúla laistigh den Aontachtas is ea cumas atá ag meath ag an mheánaicme Aontachtach gné ábhartha an chonartha seo a sheachadadh, le meath fadtéarmach dá bharr ar chaighdeáin mhaireachtála i measc an 23 lucht oibre Aontachtach.
147. Tá an t-Aontachtas tar éis a smacht eisiach traidisiúnta ar riarachán polaitiúil na Sé Chontae a chailleadh. Tá smacht eisiach caillte aige ar na fórsaí áitiúla diansmachta a bhí á rialú aige ó bunaíodh Stáitín an Tuaiscirt. Ní féidir na hionstraimí cos ar bolg a roinnt a thuilleadh ar a bhonn polaitiúil amháin.
148. Is streachailt doscartha agus nasctha iad seicteachas dúshlánach agus impiriúlachas. Baineadh úsáid as seicteachas chun an lucht oibre a roinnt ina streachailt laethúil. Ní mór dúshlán a thabhairt dó go comhsheasmhach agus go leanúnach, cionn is gur dul chun cinn é gach lagú seicteachais. Ní féidir é a dhíothú go críochnaitheach ach amháin i réiteach daonlathach níos leithne trí ath-imeascadh daonlathach na críche náisiúnta, rud a bheadh ina chéim riachtanach chun muintir na hÉireann a shaoradh ó oidhreacht an spleáchais agus ón fho-ordú leanúnach go leasanna impiriúla.
149. Leis an seicteachas institiúidithe a fhochuireadh le Comhaontú 1998 agus leis na leasuithe a rinneadh ina dhiaidh sin, maolaíodh i gcoinne polaitíocht fhorásach atá ag teacht chun cinn a bhí in ann leas a bhaint as na cumhachtaí teoranta atá ag an bhFeidhmeannacht agus ag an Tionól chun aontacht a chothú i streachailt chun poist, pá agus an earnáil phoiblí a chosaint.
150. Is é daonlathas níos mó agus níos doimhne an t-aon bhealach inar féidir an dúshlán a d’fhéadfadh a bheith ann don imeallú triarach a fhorchuirtear leis an impiriúlachas a uasmhéadú. Is é an easpa daonlathais agus cuntasachta sna réimsí eacnamaíochta agus sóisialta fós laige lárnach rialú na Breataine sa Tuaisceart.
151. Ní mór d’aon bhealach radacach chun cinn dár dtír agus do dhaoine dul i ngleic go gníomhach le muintir Thuaisceart na hÉireann chun na fórsaí a thógáil chun straitéis chlaochlaitheach náisiúnta a bhaint amach, agus leas a bhaint as buanna agus acmhainní nádúrtha ár ndaoine.
152. Níl mórán díograise léirithe ag Rialtas Chnoc an Anfa maidir le Fóram Cathartha a bhunú, chun fíor-ardán a chur ar fáil le cinntiú go gcluintear guthanna éagsúla na sochaí sibhialta agus chun cur in aghaidh cúng na polaitíochta seicteacha ceannasach. Moladh “Comhphainéal Cathartha” sa Chomhaontú um Thosú Úr (2015) nach bhfuil oiriúnach do na críche sin; go bhfuil gá le heagraíochtaí ceardchumainn, sóisialta, pobail agus cultúrtha chun Fóram Cathartha a éileamh a bheidh ina ionadaí neamhspleách ar éagsúlacht na sochaí sibhialta.
153. D’fhéadfadh Fóram Cathartha gníomhú mar réamhtheachtaí ar ‘Chomhthionóil Shibhialta’ chun aghaidh a thabhairt ar na riachtanais is práinní atá ag an lucht oibre. Tabharfaidh na Comhthionóil Cathartha aghaidh ar shaincheisteanna ar nós an ghéarghá atá le Seirbhís Náisiúnta Sláinte uile-Éireann, Údarás Tithíochta Poiblí uile-Éireann, Coinbhinsiún um Chearta Oibrithe uile-Éireann, Gníomhaireacht uile-Éireann um Chaomhnú Comhshaoil, agus tionscnaimh bheartais eile a thabharfaidh saincheisteanna aicme agus sóisialachas chun tosaigh sa phlé faoi “phobalbhreith ar cheist na teorann” agus “Éire aontaithe”.

Clár Aontachta: Cosáin chun tosaigh – Friotaíocht sa lucht oibre a thógáil

154.Tá na fórsaí polaitiúla uile inmharthana maidir le gluaiseacht aontaithe a thógáil a fhéadfaidh, ar an chéad dul síos, cearta daonlathacha agus cearta oibrithe a chosaint agus, san fhadtéarma, a bheith ina gceann feadhna ar an bhealach chun aontacht na ndaoine a bhaint amach d’Éirinn aontaithe sóisialach. Idir an dá linn, ní mór dúinn an troid ar son éileamh gearrthéarmach laethúilaiompú ina n-éilimh chlaochlaitheacha a chuireann gach rud i dtreo d’Éirinn Aontaithe. Áirítear ar na saincheisteanna móra a bhaineann le dálaí maireachtála agus oibre:
● An ghéarchéim tithíochta agus an gá le clár chun déileáil le heaspa dídine agus chun tithíocht phoiblí státmhaoinithe a sholáthar;
● Seirbhís sláinte uile-Éireann d’Éirinn ar fad;
● Deireadh a chur le gach dlí frith-cheardchumainn neamhdhaonlathacha agus dlíthe frith-oibrithe, amhail an tAcht Caidrimh Thionscail (1990), agus cearta méadaithe d’oibrí d’Éirinn ar fad;
● Clár fostaíochta agus eacnamaíochta a thugann aghaidh ar riachtanais na tíre, thuaidh agus theas; agus
● Clár soiléir uile-Éireann do gheilleagar atá inbhuanaithe ó thaobh an chomhshaoil de.

155. Is ceist phráinneach iad polasaithe chun streachailt agus frithbheartaíocht a fhorbairt, ní hamháin ar mhuintir na hÉireann ach ar an lucht oibre i ngach áit. Is laige straitéiseach é an easpa mhéadaitheach daonlathais atá ag an gcaipitleachas agus na hiarrachtaí atá á ndéanamh aige roghanna an phobail a chúngú agus a chomhghaolú. Tugann sé seo dúshlán dúinn tuiscint shoiléir a chur os comhair an lucht oibre ar na srianta a bhaineann leis an daonlathas an meánaicme, i gcás nach bhfuil fíor-rialú daonlathú ag oibrithe agus ag saoránaigh, chun an rogha ar an fhíordhaonlathas rannpháirteach a chur i láthair, áit a bhfuil smacht iomlán sóisialta ar an pholaitíocht, ar an tsochaí agus ar an gheilleagar.
156. Is é an daonlathas, atá dírithe ar an lucht oibre, an foras torthúil nach mór dúinn a chothú agus a fhorbairt. Éilíonn sé rialú daonlathach caipitil, rialú daonlathach agus úinéireacht ar na modhanna táirgthe.
157. Is féidir leis an streachailt ar son an daonlathais agus cosaint an daonlathais, deiseanna agus comhghuaillíochtaí nua a chruthú le fórsaí nua agus comhghuallaithe féideartha. Ní hionann seo agus cosaint a thabhairt don chineál daonlathais a choimhthítear ó líon méadaitheach daoine, a tháirgeann páirtithe polaitíochta ar nós “Tweedledum agus Tweedledee”, ach trí na teorainneacha agus a nós aicme a nochtadh. Tá sé trí na ceisteanna a chuir go seasta, “Cé a ritheann an tsochaí?” Cé dá rithtear é?” agus scrúdú a dhéanamh ar éagóir ag gach aon leibhéal.
158. Is ceist lárnach den daonlathas é an t-ardcheannas náisiúnta chomh maith, ceist a bhfuil sé d’acmhainn aici coimhlintí daonlathacha a oscailt, an bonn a bhaint de na fórsaí aicme atá i gceannas agus a nochtadh go gcuireann siad leasanna aicme agus a gcaidreamh leis an impiriúlachas i gcónaí os comhair leasanna na ndaoine, go háirithe leasanna na ndaoine atá ag obair. Tá an streachailt a bhaineann le hardcheannas lárnach i gcur chun cinn na húinéireachta eacnamaíche daonlathaí agus an rialaithe pholaitiúil ar gach gníomhaíocht eacnamaíoch agus rachmais.
159. Is éard atá i gceist le gluaiseacht na gceardchumainn ná eagrúcháin d’oibrithe ina láithreáin oibre. Is é an pointe ina bhfuil an streachailt chun rialú a dhéanamh ar tháirgeadh agus dáileadh rachmais an chuid is mó díreach agus géarchéime. Is mian le fostóirí brabúis a uasmhéadú trí tháirgiúlacht a mhéadú, am oibre, déine oibre agus pá agus foireann a íoslaghdú. Is mian le hoibrithe a bpá a mhéadú agus a gcuid ama oibre a laghdú. Imríonn an chaismirt seo i gcónaí in áiteanna oibre ar fud na hÉireann.
160. Tá ceardchumainn curtha ar bun ag oibrithe chun a lámh a neartú sa streachailt seo, ag díriú ar an smacht ar an sholáthar saothair trí scileanna ar dtús. D’eagraigh oibrithe le scileanna agus grád go léir i dteannta a chéile agus mhúnlaigh siad a gcoinníollacha trí tharraingt siar a gcuid saothair nó trí bhagairt a dhéanamh dá saothar. Le himeacht ama, mhúnlaigh institiúidí, dlíthe agus rialacháin agus rinne siad iarracht an streachailt seo a rialú chun an cur isteach ar bhrabúis a laghdú agus struchtúr níos “eagraithe” caidrimh thionsclaíocha a chruthú. Is iad seo na coinníollacha a bhfuil an ghluaiseacht saothair ann anois. Ag déanamh an rud céanna arís agus arís eile agus ag súil le toradh difriúil nach bhfuil ach neamhaird a dhéanamh ar stair na gluaiseachtaí lucht oibre.
161. Tá gluaiseacht na gceardchumann ag crosbhealach suntasach, áit ar féidir leis streachailt, troid, méadú a roghnú agus cur le hionchais agus le tuiscint ár n-aicme agus lenár n-aicme, nó is féidir léi rogha a dhéanamh chun iad a ionchorprú a thuilleadh i struchtúir an stáit nach léiríonn ach scothaicme na n-oibrithe san earnáil phoiblí agus san earnáil phríobháideach a scaradh níos mó ó dhaoine atá ag obair agus atá ag éirí níos neamhábhartha don streachailt ar son an chomhionannais, na haontachta agus Éire níos fearr.
162. Tá straitéis éifeachtach curtha i bhfeidhm ag Caipiteal ar fud na hEorpa agus in Éirinn, maidir le gluaiseacht na gceardchumann a ionchorprú i bhfearas an stáit. Tugadh “comhpháirtíocht shóisialta” air roimhe seo, agus ardaíonn an cur chuige céanna seo a cheann anois faoi bhrat “comhrá sóisialta”. Is iad an straitéis chaipitil agus caipitlí ná coimhlint ranga, slógadh aicmí, cur isteach ar atáirgeadh caipitil a laghdú agus ionchais agus éilimh na n-oibrithe a bhainistiú, laistigh de chreat sábháilte rialaithe.
163. I bPoblacht na hÉireann feicimid comharthaí soiléire ó phríomh-ghnéithe an bhunaithe, iarrachtaí a dhéanamh gluaiseacht na gceardchumann a mhealladh trí fhreastal ar chruinnithe Comhdhála, próiseas chomhrá LEAF a bhunú agus le déanaí trí phróiseas athbhreithnithe ar chaidreamh tionsclaíoch agus cómhargáil a bhunú. Ní mór seasamh soiléir a bheith ag gluaiseacht na gceardchumann maidir lena bhfuil ag teastáil uaithi agus maidir le slógadh na gcomhlachtaí atá taobh thiar d’éilimh nithiúla a lorg.
164. Go dtí seo, theip ar cheannaireacht ICTU oibrithe a spreagadh ar fhís shoiléir den athrú a chuideoidh le gluaiseacht na gceardchumann a athbheonn. Ba cheart an deis creat caidrimh thionsclaíoch an stáit a roinnt, a bheith eolach ar na contúirtí agus ar na bagairtí a bhaineann leis ach é a bheith dírithe ar éilimh a neartaíonn seasamh an lucht oibre ar an oileán.
165. Creideann eilimintí laistigh den ICTU gurb é an rud is fearr do dhaoine atá ag obair ná filleadh ar chairdiúlacht leis an rialtas le próiseas comhpháirtíochta athchumraithe. Ní thairgeann sé seo ach bainistíocht níos mó ar an lucht oibre de réir caipitil agus stáit agus cuireann sé isteach ar ghuth na ndaoine atá ag obair. Cé go n-éilíonn an doiciméad ‘No Going Back’ Acht um Chearta na gCeardchumann nua, níl aon iarracht déanta chun seo a bhaint amach agus cé go bhfuil sé ina phríomh-fhreagracht chun féachaint ar an Eoraip do réitigh fhorchuir atá i gceannas ar an smaointeoireacht oifigiúil i ngluaiseacht na gceardchumann.
166. I dTionól an Tuaiscirt, is ábhar déabhlóidithe é dlí na gceardchumann, agus cé nár cuireadh bearta dian an Achta Ceardchumann 2016 ón Bhreatain i bhfeidhm sa Tuaisceart, dealraíonn sé go bhfuil Airí ag lorg cur chuige cosúil le cur chuige Poblacht na hÉireann agus go bhfuil siad ag bogadh chun cur chuige níos síochánta agus níos cabhraí a bhaint amach maidir le rialú ar shaothar ná an rialtas Coimeádach i Westminster.
167. Chuir an Tionól tús le hidirphlé le ceardchumainn maidir le bearta Covid-19 trí Fhóram Rannpháirtíochta Thuaisceart Éireann, a raibh bearta sábháilteachta le haghaidh áiteanna oibre le linn Covid-19 mar thoradh air. Is léir gur mian leis an ICTU go leanfaidh an fóram agus an rannpháirtíocht seo leis an Tionól ar aghaidh, i gceart, ag féachaint ar dhílárú na cumhachta sa cheantar seo mar ríthábhachtach ach, go dtí seo, gan straitéis shoiléir chun lámh an tsaothair sna Sé Chontae a neartú.
168. Cé nach bhfuil aon rud cearr leis an chaibidlíocht le rialtais, nó leis na státseirbhísigh atá roghnaithe acu, maidir le príomhábhair a bhaineann le gluaiseacht na gceardchumann, is fearr a dhéantar é ó sheasamh chun an ghluaiseacht a neartú trí streachailt agus trí ghníomhaíocht chomhchoiteann. Ar ndóigh, tá gá le hidirbheartaíocht leis an rialtas le go leor oibrithe san earnáil phoiblí agus chun reachtaíocht a mhúnlú.
169. D’fhéadfadh margáil láraithe roinnt gnóthachan a thabhairt d’oibrithe. Mar a léirítear leis an tréimhse ‘comhpháirtíochta’ áfach, tá gaistí agus contúirtí suntasacha ann do ghluaiseacht na gceardchumann maidir le béim a chur ar an saghas seo margála. Tá sé i bhfad níos tábhachtaí ionchais na n-oibrithe a ardú agus ár n-aicme a shlógadh chun éilimh a bhuachan.
170. Ní mór d’oibrithe gluaiseacht na gceardchumann trodach a thógáil. Ceann atá tiomanta thar aon rud eile chun ár n-aicme a eagrú ina n-ionad oibre. Ceann a chuireann oibrithe i streachailt thuas ar chruinnithe leis an rialtas agus fostóirí. Ceann atá toilteanach a bheith ar thús cadhnaíochta agus rioscaí a ghlacadh seachas tús áite a thabhairt do phróisis agus d’institiúidí. Ceann a éisteann níos mó le hoibrithe ná le fostóirí nó leis an rialtas.
171. Ní mór do ghluaiseacht na gceardchumann éisteacht, eagrú, oideachas a chur ar agus corrú a dhéanamh ar ár n-aicme agus ní mór di tacaíocht a thabhairt d’oibrithe atá ag streachailt. Ní dhéanfar é seo a sheachadadh ar phláta dúinn áfach. Ní mór dúinn troid mar aicme, mar chomhaltaí ceardchumainn agus mar Pháirtí don chineál seo de ghluaiseacht na gceardchumann. Tá cath smaointe i ngluaiseacht na gceardchumann mar ghné lárnach sa streachailt.
172. Ní mór comhghuaillíochtaí a thógáil agus a fhoghlaim in éineacht le hoibrithe laistigh den ghluaiseacht a neartú agus smaointe soiléire agus fís de cad is féidir leis an ghluaiseacht a bheith a scaipeadh. Léirigh paindéim Covid-19 le déanaí go bhfuil gá le ceardchumainn agus leis an streachailt thar am oibre, le pá cóir agus le sábháilteacht ag an obair, tá siad ag teacht chun cinn arís mar shaincheisteanna criticiúla. Ní mór do Chumannaithe a bheith chun tosaigh chun oibrithe a spreagadh chun streachailt agus troid ar son na hoibre níos fearr agus níos sábháilte. Ní mór do Chumannaithe teagmháil a dhéanamh le ceardchumannaithe forásacha agus comhghuaillíochtaí a thógáil leo siúd atá ag iarraidh oibrithe a eagrú agus a chumhachtú.
173. Ní mór an cath do smaointe a bheith in éineacht le cath chun daonlathach a dhéanamh den ghluaiseacht ar bhealach fiúntach. Teastaíonn níos mó cainte ó oibrithe maidir leis na héilimh, an straitéis, na taicticí agus an méid atá inghlactha i gcomhaontuithe agus i dtograí. Ní mór do Chumannaithe iarracht a dhéanamh rannpháirtíocht oibrithe ina gceardchumainn a éileamh agus oifigigh agus ceannairí ceardchumainn a thabhairt chun cuntais. Ní mór d’oibrithe a bheith i gcroílár gach cinnteoireachta i ngluaiseacht na gceardchumann.
174. Ní mór do cheardchumainn muinín a bheith acu as a mballraíocht agus iad a chumhachtú chun gníomhú, chan uasal is íseal a dhéanamh agus a choinnigh ar fad a láimhe. Is rómhinic a thréigeann oifigigh na gceardchumann oibrithe, roghnaíonn siad an méid a chloiseann siad agus déanann siad cinntí aontaobhacha gan aon rannpháirtíocht dhaonlathach thromchúiseach a bheith ag comhaltaí. Ní mór d’oibrithe i bhfad níos mó cuntasachta daonlathaí a eagrú agus a éileamh ó cheannairí na gceardchumann, ó ionadaithe tofa agus ó fhoireann na gceardchumann. Tá dúshlán ann an fód agus an indibhidiúlacht a shárú.
175. Cé gurb iad na ceardchumainn go minic, agus go bhfuil siad fós, an chosaint is fearr agus is túisce in aghaidh dhúshaothrú, coimhthíos agus ansmacht an chaipitil san ionad oibre ag an phointe seo agus iad ag streachailt ar son an tsóisialachais, teastaíonn i bhfad níos mó uainn ó ghluaiseacht na gceardchumann. Cé go bhfuil sé de chumas ag ceardchumainn a bheith ina scoileanna sóisialachais, ní mar sin atá siad. Chun ollionaid oideachais pholaitiúil a dhéanamh de cheardchumainn ina bhfuil taithí agus smaointe ann, ní mór dóibh, agus d’oibrithe, caipiteal a chomhrac.
176. Ní mór do Chumannaithe ceannaireacht a léiriú chun gluaiseacht na gceardchumann a thógáil. Más rud é nach bhfuil sna ceardchumainn ach líne cosanta a fheidhmíonn trí phróisis chaidrimh thionsclaíoch agus fóraim a bhaintear ó oibrithe, ní hamháin nach scoileanna sóisialachais iad, cuireann siad leis an chultúr seirbhísithe tomhaltóirí a dhéanann caipitil iarracht oibrithe agus saoránaigh a dhéanamh d’oibrithe, agus buanaíonn siad an cultúr sin.
177. Is tríd an streachailt a mhothaíonn muid fórsa leatromach an chaipitil agus an acmhainneacht atá ag ár neart agus ár ngníomhaíocht chomhchoiteann a shaoradh chomh maith. Is é seo an mhúin a thagair agus a shamhlaigh Marx. Ní mór do cheardchumainn iarracht a dhéanamh imeacht ó chaidreamh idirbheartaíochta le comhaltaí i dtreo léiriú daonlathach sa spéis sa lucht oibre agus ar dhlúthpháirtíocht ag an obair.
178. Bunaíodh Fóram na gCeardchumann de chuid na heite Clé (TULF) chun gníomhaithe forásacha atá ar aon intinn leo a thabhairt le chéile (ionadaí, maoir siopa, comhaltaí, oifigigh, eagraithe) ó gach ceardchumainn chun smaointe agus taithí a roinnt ionas go bhféadfadh gluaiseacht de chuid na heite clé laistigh de ghluaiseacht na gceardchumann teacht chun cinn. Ní mór don fhócas seo a athbheoigh, chun comhghuaillíochtaí agus naisc le grúpaí eile oibrithe a thógáil agus ceannaireacht a léiriú maidir le fís de cheardchumannachas comhfhiosach san aicme a scaipeadh.
179. Ba cheart dó a láithreacht ar líne a úsáid chun oideachas a chur ar na hidéil a bhaineann le gluaiseacht na gceardchumann atá ag troid. Ag an phointe seo is féidir leis an TULF ceannaireacht a thaispeáint maidir le fís shoiléir de cheart oibrithe a eagrú agus an ceart dul ar stailc atá ar iarraidh ó dhíospóireachtaí ceardchumainn, a chur in iúl. Tá aisghairm an Achta Caidrimh Thionscail 1990 ríthábhachtach do TULF ach ní mór do TULF éilimh agus cur chuige níos leithne a fhorbairt.
180. Fáiltíonn an Páirtí Cumannach roimh an fheachtas Ceardchumannaithe d’Éirinn nua Aontaithe. Is fíor an t-ionchas agus an acmhainneacht atá ag aontacht ár n-oileán. Tá sé tábhachtach go mbeidh saothar eagraithe mar chuid den díospóireacht agus den streachailt seo mar go múnlóidh sé seo an cineál Éire a thagann chun cinn.
181. Tá gluaiseacht na gceardchumann ríthábhachtach don streachailt ar son an tsóisialachais ach braitheann an ról a bheidh aici ar ár rannpháirtíocht ghníomhach inti agus ar an tionchar a d’fhéadfadh a bheith ag an lucht oibre uirthi.

Ag tógáil thar na blúirí féiniúlachta

182. Tá sé léirithe ag an taithí stairiúil gurb é príomhbheart an impiriúlachais agus an aicme rialaithe mearbhall, deighilt agus easaontú a chur i measc daoine atá ag obair chun iarracht a dhéanamh an lucht oibre a shraonadh ón líne locht lárnach – an nádúr aicme agus dúshaothraithe na sochaí caipitlí. Tá an raon leathan institiúidí agus meithleacha machnaimh ag na haicmí rialaithe a chuireann réitigh ar leith, doirbhíochas agus féiniúlacht aonair chun cinn, meon “tabhair aire duit féin”. Nach bhfuil aon rogha eile ann seachas caipitleachas.
183. Tá an aicme rialaithe lánsásta ciníochas, gnéasachas, fuath ban, homafóibe, trasfhóibe, seicteachas agus aon chineál bigóideacht a scaipeadh mar mhodh chun an aicme oibre a scoilt. Is é seo an chúis shimplí: ní féidir le haicme scoilte streachailt aontaithe a throid. Ní mór dúinn cur in aghaidh gach cineál claontachta agus biogóideacht go daingean, agus ról lárnach an lucht oibre, aicme de gach dath, creideamh, gnéasacht agus féiniúlachtaí inscne, sa streachailt réabhlóideach, a dhearbhú.
184. Ní sheasann an pobal LADT+ amach ón aicme oibre. Aithníonn muid go bhfuil tionchar mór ag saincheisteanna aicme ar an phobal LADT+, amhail ar chúram sláinte, cúram sláinte meabhrach, tithíocht, sábháilteacht phoiblí agus fostaíocht, agus tacóidh muid leis an phobal ar na saincheisteanna seo.
185. Cuirtear indibhidiúlacht chun cinn os cionn comhleasanna agus creideamh bréagach go bhfuil deighilt aicme sáraithe ag caipitleachas comhaimseartha, rud a fhágann nach bhfuil ach tomhaltóirí aonair a bhfuil cearta agus leasanna pearsanta acu. Ní mór dúinn ár ndícheall a dhéanamh naisc dlúthpháirtíochta a chruthú idir gach ball den lucht oibre, agus béim á leagan ar ár gcomhleasanna agus ar ár gcomhsheasamh maidir le saothrú laistigh den mhodh táirgthe caipitlíoch, ag cur i gcoinne biogóideach mar dheighilt agus mar fhrithghníomhaí de gach cineál.
186. Is é príomhchúram gluaiseachtaí na gCumannach agus na n-oibrithe deireadh a chur leis an chóras dúshaothraithe agus deighilte atá ina dhlúthchuid den chóras caipitlíoch. An aidhm atá aige ná ár n-aicme, an lucht oibre, a thabhairt chun cumhachta an stáit. Go gcaithfidh an aicme oibre agus a leas a bheith ina leasanna náisiúnta.
187. Braitheann saoirsí pearsanta ar chearta comhchoiteanna gach duine, ar shaoirsí comhchoiteanna. Tá ár ngníomhaíochtaí agus ár gcoimhlint sa lá atá inniu ann tábhachtach; múnlaíonn siad ár dtodhchaí go léir. Ní mór dúinn dúshlán a thabhairt don choimhthíos polaitiúil, sóisialta agus cultúrtha atá ag go leor daoine anois, mar atá á chur chun cinn ag idé-eolaithe agus cosantóirí comhaimseartha den mheánaicme. Dearbhaíonn muid gur féidir ár saol a chlaochlú: is féidir linn deireadh a chur leis an dúshaothrú, is féidir linn ár bpláinéad a shábháil, ach trí ghníomhaíocht chomhchoiteann na ndaoine, faoi stiúir an lucht oibre amháin.
188. Ní mór dúinn aontacht a thabhairt dár n-aicme agus dúshlán a thabhairt do na treochtaí agus na straitéisí deighilteacha sin agus an príomh-acht aicme agus streachailt aicme agus an streachailt i gcoinne an impiriúlachais agus an leatrom náisiúnta a dhearbhú. A dhearbhú go bhfuil an caidreamh dobhriste idir an streachailt ar son saoradh náisiúnta agus sóisialta doscartha. Ní mór dúinn tuiscint níos fearr a fháil ar ábhar aicme na streachailte agus ar ábhar náisiúnta na streachailte aicme.

Aontacht an Lucht Oibre

189. Maidir le hathaontú náisiúnta. Trí éilimh nithiúla cosúil le cúram sláinte poiblí uile-Éireann saor in aisce a chur i láthair, is féidir leis an CPI tús a chur le rannpháirtíocht gach pobail sa Tuaisceart ar shaincheisteanna aicme agus fíor-aontacht lucht oibre na hÉireann a chur chun cinn ar bhonn náisiúnta, chan bunaithe ar choincheapa idéalacha ach ar na coinníollacha ábhartha sa chás seo ar sheirbhísí sláinte.
190. Chuirfeadh cosaint agus leathnú soláthar stáit na seirbhísí leighis in Éirinn aontaithe ar chumas an CPI agus ar an éite chlé go ginearálta, chun tús a chur le dlúthpháirtíocht a chothú i measc lucht oibre Thuaisceart na hÉireann. Níor cheart gannmheas a dhéanamh ar an deis seo.
191. In Éirinn deighilte, leanfaidh seirbhísí sláinte de bheith ag laghdú ar an dá thaobh den teorainn. Le haontú na hÉireann, ar nós Breatimeacht, scriosfar bacainní struchtúracha ar an eite chlé agus ligfidh sé dúinn bealach chun cinn níos fearr agus níos daonlathaí a thógáil.
192. Mar thoradh ar straitéisí cosanta maidir leis an sheirbhís sláinte, níor lean an meathlú agus an bua a bhí ag an lucht oibre roimhe seo de bheith ag dul i léig. Ní féidir linn stop a chur le hionsaithe an aicme rialaithe ach amháin trí straitéis ionsaitheach a ghlacadh. Le haontú na hÉireann, trí cheist na seirbhíse sláinte a dhaingniú, tríd an cheist a chur faoi ghrinnscrúdú poiblí, trí dheis a chur ar fáil d’athchóiriú radacach, trí lucht oibre na hÉireann a aontú, osclófar bealaí nua streachailte chun ligean don lucht oibre dul chun cinn a dhéanamh ar an cheist seo.
193. Ní mór an streachailt chun an dá sheirbhís sláinte poiblí a chosaint ó ionsaithe breise a nascadh leis an éileamh ar sheirbhís sláinte poiblí uile-Éireann saor in aisce. D’fhéadfadh an t-éilimh seo an lucht oibre a aontú go náisiúnta, an meon deighilteach ceannasach a lagú, agus an uaillmhian d’aontacht náisiúnta a iompú ina streachailt nithiúil ábhartha.

An Streachailt i dtreo Aontacht, Neamhspleáchas agus Sóisialachas a Chur Chun Cinn: Ár Straitéis Chlaochlaitheach a Fhorbairt

194. Sa streachailt chun deireadh a chur leis an chóras caipitlí barbartha ní mór dúinn meastóireacht a dhéanamh ar sheasamh na bhfórsaí aicme. Tá na gníomhartha seo ag teastáil chun cinneadh a dhéanamh maidir leis an bhealach is fearr chun ár straitéis a fhorbairt sna míonna agus sna blianta de streachailt atá romhainn. Is ceisteanna straitéiseacha seachas ceisteanna polaitiúla iad seo nach mór dúinn tús a chur lena bhfreagairt. Le cothromaíocht reatha na bhfórsaí tá an lucht oibre ag leibhéal íseal tuiscint aicme.
195. Chun an sóisialachas a fhíorú, is é seo an áit ar ghá don lucht oibre i dteannta a chéile a bheith ann. Ní hé an áit ina bhfuil an tuiscint aicme faoi láthair, áfach. Chun laige ghluaiseacht an lucht oibre a thuiscint, ní mór dúinn anailís a dhéanamh agus laigí laistigh den aicme chaipitlíoch a aithint.
196. Ag aithint cothromaíocht reatha na bhfórsaí, tá muid ag tabhairt aghaidh ar an tasc mór a bhaineann le cumhacht an lucht oibre, eagrú, feachtasaíocht agus thar aon rud eile, tuiscint aicme a fhorbairt. Is ar an bhonn seo a mholann muid, laistigh den rún polaitiúil seo, “Clár Aontais” – íoschlár chun an tacaíocht is mó is féidir a fháil laistigh de ghluaiseachtaí níos leithne den aicme oibre, frithchaipitlíoch agus frith-impiriúil. Tugann an méid seo a leanas breac-chuntas ar na chéad réimsí féideartha fócais laistigh de Chlár Aontachta.
197. Tá roinnt fadhbanna eacnamaíocha agus sóisialta le sárú ag oibrithe ar fud na hÉireann faoi láthair, is iad sláinte, obair neamhbhuana tithíochta agus pá íseal na fadhbanna is tábhachtaí. Tá claonadh ag soláthar príobháideach seirbhísí sláinte agus tithíochta araon sampla rathúil de seo a chur ar fáil, i gcás inar shuaimhnigh codanna den lucht oibre faoi phribhléid trína gcur ar fáil dóibh dóigh chun a mbealach a cheannach ó fhadhbanna sóisialta comhchoiteanna a tharla de dheasca easpa infheistíochta i sláinte phoiblí agus i dtithíocht.
198. De réir mar a leanann géarchéim na tithíochta agus na sláinte de bheith ag dul i méid, agus de réir mar a thagann na saincheisteanna seo ar chomhthuiscint mar gheall ar an phaindéim agus ar dhéine na géarchéime tithíochta, tá pointí aontachta ann a d’fhéadfadh a bheith ann trínar féidir loighic an charntha caipitil a chomhrac i gcoinne “leas coiteann”.
199. Ní hamháin gur theip ar pholasaithe an rialtais na géarchéimeanna sa tsláinte agus sa tithíocht araon a réiteach, ach rinne siad freastal ar leasanna infheisteoirí agus tiarnaí talún, idir eachtrach agus intíre. Ní dhéanann na beartais seo freastal ar leasanna an lucht oibre, ar cheart, ar a laghad, rochtain inacmhainne a bheith acu ar tithe ar ardchaighdeán agus ar sheirbhísí leighis ar ardchaighdeán.
200. Is é an tríú réimse fócais ná an réadú atá ag dul i méid nach mbeidh caipitleachas agus an stát in ann géarchéim an chomhshaoil, an t-athrú aeráide agus miondealú an chórais phláinéid a réiteach. Tá réitigh sóisialta de dhíth ar fhadhbanna sóisialta, agus beidh geilleagar comhchruinnithe, comhordaithe agus pleanáilte de dhíth ar an éigeandáil chomhshaoil chun a chinntiú go gcosnaíonn muid na daoine is leochailí ó na hathruithe ar an aeráid.
201. Is é an rud atá ag teastáil ná straitéis thionsclaíoch náisiúnta nua atá bunaithe ar inbhuanaitheacht, úsáid réasúnach ár n-acmhainní nádúrtha agus cur i bhfeidhm na dtairbhí a bhaineann le réabhlóid eolaíoch agus theicneolaíocht ar mhaithe le daoine atá ag obair, agus níos tábhachtaí fós, tá sé ag teacht leis an domhan nádúrtha. Chruthaigh an caipitleachas an ghéarchéim comhshaoil atá ag dul i méid, ní féidir é a réiteach toisc gurb é a phríomhspreagadh ná cruthú brabúis, atáirgeadh caipitil.
202. Braitheann struchtúr an chaipitil dhúchasaigh nó intíre go mór ar ról an chaipitil idirnáisiúnta laistigh de gheilleagar na hÉireann. Tá réimsí leochaileachta a d’fhéadfadh a bheith lárnach chun cumhacht an chaipitil a lagú sa streachailt ar son chearta na n-oibrithe agus sa mhéadú ar phá agus ar leibhéil eagraíochta saothair – doimhniú tuiscint aicme. Is iad seo gnáthcheisteanna an lae na n-oibrithe agus an lucht saothair eagraithe, agus dá bhrí seo is réimse lárnach de streachailt aicme é an t-ionad oibre.
203. Ní mór d’obair na Cumannaithe agus obair an Pháirtí Chumannaigh a bheith comhtháite sa ghluaiseacht eagraithe saothair i gcoitinne chun tuiscint aicme a thabhairt chun cinn, lena nasctar na saincheisteanna aonair le nádúr an chórais eacnamaíoch féin arb é an caipitleachas é.
     Caipiteal Trasnáisiúnta
204. Tiomsaíonn an forlámhas ag caipiteal trasnáisiúnta an cheist faoi ghlas thriarach an impiriúlachais in Éirinn. Leagtar béim i gcoincheap an ghlasáil thiarach go bhfuil Éireann ag brath ar thrí chumhacht impiriúla ar leith, a d’úsáid an tír seo ar bhealaí éagsúla chun a leasanna a shaothrú:
     ● na Stáit Aontaithe sa réimse tionsclaíoch, trínár spleáchas ar chorparáidí trasnáisiúnta;
     ● an tAontas Eorpach maidir le beartas airgeadaíochta, rialachán agus cúrsaí dlíthiúla a chuireann bac orainn, amhail tíortha imeallacha eile, slabhra spleáchais nualiobrálach a théann chun tairbhe, den chuid is mó, do na príomhthíortha caipitlí san Aontas Eorpach – an Ghearmáin agus an Fhrainc; agus
     ● an Bhreatain, i bhforghabháil dhíreach trí institiúid na críochdheighilte
205. Le fírinne, tá leasanna impiriúla, mar aon le caipiteal intíre, ag forluí ar bhealaí comhlántacha agus contrártha araon. Mar shampla, bíonn tionchar eacnamaíoch agus dlíthiúil ag an Bhreatain freisin, agus ní féidir a ról a laghdú go saincheist na críochdheighilte amháin. Is féidir linn achoimre a dhéanamh go bhfuil na príomh-néamhréitigh i láthair ag gach ceann de na trí fhórsaí impiriúla; bíonn tionchar polaitiúil agus eacnamaíoch ag gach ceann acu ar leibhéil éagsúla, rud a imríonn tionchar ar fhorbairt pholaitiúil, eacnamaíoch, sóisialta agus cultúrtha na hÉireann.
206. Maidir leis an Aontas Eorpach, athdhearbhaíonn an CPI go bhfuil sé i gcoinne an bhloic seo agus go leanann Éire de bheith ina ball. Go leanfaidh sé de dhúshlán a thabhairt don AE, ní ó bhonn náisiúnachais, ach béim a leagan ar ghnéithe díobhálacha na ballraíochta sa daonlathas náisiúnta, sa cheannasaíocht agus sa chuntasacht. Tá daonlathas agus cuntasacht mhuintir na hÉireann lárnach sa streachailt idé-eolaíoch seo.
207. Maidir le himpiriúlachas na Stát Aontaithe, ní mór leanúint de dhúshlán a thabhairt do spleáchas agus do shaobhadh gheilleagar na hÉireann trí Infheistíocht Dhíreach Eachtrach, agus go háirithe trasnáisiúnta na Stát Aontaithe, mar aon leis na naisc atá aige leis an pholaitíocht ionsaitheach dhomhanda. Ní bhaineann an neodracht le rud ar bith a dhéanamh, ach le bheith gníomhach sa streachailt chun deireadh a chur leis an chogadh agus chun síochána domhanda, ceartas eacnamaíoch agus sóisialta a thabhairt isteach. Éilimh ar nós:
     ● Infheistíocht atá inbhuanaithe ó thaobh na sochaí agus an gheilleagair de, sábháilteacht fostaíochta.
     ● Cáin chorparáide mhéadaithe chomh maith lena mbailiúchán.
     ● Neodracht na hÉireann bainte le cúis na síochána agus dímhíleataithe domhanda, go háirithe maidir le hAerfort na Sionainne a úsáid mar bhunáit stoptha d’arm na Stát Aontaithe.
     ● Neodracht a chur i mBunreacht na hÉireann.
     ● Cur i gcoinne ról stáit na hÉireann i míleatachas an Aontais Eorpaigh, mar shampla PESCO.
208. Is deis í an díospóireacht agus an tacaíocht atá ag dul i méid, le haghaidh pobalbhreith ar cheist na teorann ar athaontú náisiúnta chun dlús suntasach a chur leis an streachailt ar son an neamhspleáchais náisiúnta. Ní bhaineann an tábhacht atá leis an phobalbhreith ar cheist na teorann í féin, ag brath ar a n-ionadaithe laistigh de dhorchlaí na cumhachta laistigh den Bhruiséil agus Washington a chuireann brú ar Londain agus ar Bhaile Átha Cliath araon, ach an fheachtasaíocht a bhfuil an-tóir air gur féidir leis feidhmiú mar phointe fócais do.
209. Tugann pobalbhreith ar cheist na teorann deis ardán a thógáil chun éilimh a ardú agus comhghuaillíochtaí a thógáil maidir le clár do réitigh uile-Éireann ar na fadhbanna a bhaineann le cúram sláinte agus sóisialta, tithíocht, poist shlána agus dea-íoctha, agus an ghéarchéim aeráide.
210. Chuirfeadh clár den sórt seo feabhas ar chearta daonlathacha agus chuirfeadh sé pleanáil eacnamaíoch agus sóisialta chun cinn. Ní hé gurb é an cás a dhéanamh agus tacaíocht a chur ar fáil d’athaontú ar an bhonn seo an t-aon bhealach go haontacht ach an bealach a réiteach chun Éire nua a bhaint amach.

Clár Aontachta: Struchtúr an chaipitleachais a lagú

211. Chuige sin, geallann an CPI Clár Aontachta mionsonraithe a fhorbairt – clár íosta lena mbeidh sé mar aidhm aige an tacaíocht is mó is féidir a fháil. Forbrófar an Clár Aontachta seo le tacaíocht ó na comhghuaillithe forásacha uile atá toilteanach seasamh le chéile, inar féidir le gach páirtí nó grúpa a neamhspleáchas a choinneáil ach tá siad fós tiomanta d’oibriú i dtreo cuspóirí straitéiseacha comhroinnte a bhaint amach agus bonn ábhartha a shaothrú d’Éirinn aontaithe ar bhealach pleanáilte, daonlathach agus rannpháirteach.
212. Ina chroílár, ní mór don Chlár Aontachta seo a bheith fréamhaithe ag streachailt laethúil na n-oibrithe, agus aird á thabhairt ar an éigeandáil chomhshaoil ar ár ndoras agus ag léiriú na mianta agus na n-éileamh go gcuirfí deireadh leis an deighilt agus le riail na Breataine in Éirinn.
213. Molann an CPI go mbeadh an clár seo bunaithe ar na trí ghné bhunúsacha seo, lena bhféachtar leis na fórsaí forásacha daonlathacha uile a aontú chun aghaidh a thabhairt ar na dúshláin agus ar ionsaithe méadaitheacha ar an chomhshaol, ar ár ndaonlathas agus ár gceannasaíocht agus, ar deireadh, ar ár dtodhchaí agus ar na glúine atá le teacht.

An Clár Aontachta: Creat Treorach

Plean Comhshaoil Uile-Éireann

214. Is é seo crann seasta an Chláir Aontachta, ina gcaithfidh fírinne an chomhshaoil scriosta agus an athraithe aeráide a bheith lárnach dár bhfís d’Éirinn aontaithe. Is cur chuige aontaithe agus straitéiseach é maidir le haistriú tapa chuig geilleagar atá inbhuanaithe ó thaobh an chomhshaoil de, le béim ar leith ar earnálacha talmhaíochta, fuinnimh agus tógála an gheilleagair, chomh maith le húinéireacht phoiblí na n-acmhainní nádúrtha go léir.
215. Amhail straitéis, ba cheart feachtais a dhíriú ó táirgeadh fuinneamh go táirgeadh bia, bainistiú dramhaíola agus uisce, allmhairí agus onnmhairí, tógáil agus tógáil tithíochta, tionscal agus talmhaíocht i gceantair uirbeacha agus thuaithe. Plean chun ár ngeilleagar táirgthe, dáilte, tomhaltais agus dramhaíola a aistriú go mbeidh geilleagar daonlathach inbhuanaithe ó thaobh an chomhshaoil de.

Plean Seirbhísí Poiblí Uilíoch Uile-Éireann

216. In áit iad a mhealladh de bharr Ioncam Bunúsach Uilíoch atá bréagach, bheadh maoiniú poiblí agus úinéireacht a leathnú chun córais sláinte uilíoch, iompair, tithíochta, oideachais, leasa agus bonneagair a chruthú, chun an ghá agus bunriachtanais do chách a chinntiú mar bhonn do gheilleagar ar mhaithe leis an leas coiteann. Is féidir tús a chur leis an phlean seo le feachtais spriocdhírithe i réimsí tábhachtacha amhail sláinte agus tithíocht, le béim ar dheireadh a chur le comhlachtaí príobháideacha atá ag feidhmiú agus ag baint tairbhe as soláthar na bpríomhthionscal seirbhíse laistigh den gheilleagar.

Plean Tionscail agus Airgeadais uile-Éireann

217. Má tá muid chun aistriú chuig geilleagar inbhuanaithe, ní mór beartas tionsclaíoch agus airgeadais a bheith mar thaca leis d’fhorbairt chuí réigiúnach agus náisiúnta na tíre ar fad. Ní mór dúinn straitéis shóisialta agus eacnamaíoch malartach a bheith ann leis an méid thíos san áireamh:
     ● Bheadh bunú Bainc Forbartha Náisiúnta ríthábhachtach chun soláthar airgeadais agus iasachtaí a éascú do thionscadail forbartha réigiúnacha agus náisiúnta, chun fiontair dhúchasacha faoi úinéireacht phoiblí a chruthú agus a leathnú.
     ● Ní mór d’aon bheartas tionsclaíoch uile-Éireann atá dírithe ar oibrithe teacht le bunú ‘Bille Ceart’ nua d’oibrithe, feachtas a bhfuil móiminteam bainte amach aige cheana féin.
     ● Pleanáil chuí agus athoiliúint a chur ar oibrithe a leagadh as agus iad ag aistriú chuig geilleagar atá inbhuanaithe ó thaobh an chomhshaoil de. Chuige sin, ní mór an t-airgeadas agus an tionsclaíocht a atreorú chun freastal ar riachtanais na saoránaigh agus chun ár ngeilleagar a bhogadh amach ón spleáchas maidir le glasáil thriarach.
218. Ba cheart an Clár Aontachta sin a dhíriú ar phointe amháin laige – impiriúlachas na Breataine. Is féidir leis an fheachtas leathan (Éire aontaithe) feidhmiú mar sprioc lárnach, agus tá feachtais tacaíochta le bheith dírithe ar an sprioc lárnach sin.
219. Is aistriú bunúsach ó mhargaí eacnamaíocha a bhfuil caidreamh aicme caipitlíoch acu a shainíonn beartas rialtais, i dtreo pleanáil eacnamaíoch ag idirghabháil agus a chur in ionad margaí príobháideacha i soláthar seirbhíse, tionscadail bhonneagair, tionscail riachtanacha agus maoiniú in aistriú coir i dtreo Poblacht 32 Contae daonlathach inbhuanaithe. Is féidir leis an straitéis seo na bunsraitheanna, na huirlisí agus na gcleachtas riachtanach a leagan síos, i dtéarmaí ábhartha, chun dul chun cinn breise a dhéanamh i dtreo geilleagar sóisialach pleanáilte.
220. Is féidir le Clár Aontachta den sórt seo an bonn a leagan síos chun bunchloch a chur faoi gheilleagar sóisialach pleanáilte. Is féidir oibriú go hoibiachtúil chun Poblacht Shóisialach 32 Contae a bhunú. D’fhéadfadh sé na fórsaí daonlathacha is leithne a aontú chun an t-athrú radacach daonlathach náisiúnta is gá a bhaint amach.
221. Ní dhéanfaidh líon na bpáirtithe polaitiúla atá toilteanach oibriú i dtreo comhaontas i gcreat ó bharr anuas neart an Chláir Aontachta seo, ná aon tionscnamh comhchosúil eile, a chinneadh. Ní mór rath ar Chlár Aontachta, ar chomhaontas, a thógáil ón talamh aníos, ó ghluaiseachtaí ghnáthphobal, ó ghluaiseacht uirbeach agus tuaithe na n-oibrithe, ó ghluaiseacht an chomhshaoil, ó ghluaiseacht na gceardchumann, ón iliomad gníomhaithe pobail agus ó fheachtais atá á stiúradh go gníomhaíocht ag na dálaí ábhartha atá ag dul in olcas mar gheall ar chontrárthachta agus frithghníomhartha an mhodha caipitlí táirgthe. Cuireann sé fíorchuspóirí agus fíorfheachtais ar fáil do dhaoine atá ag obair agus, ar deireadh, déanann sé iarracht cothromaíocht na bhfórsaí a aistriú ón gcaipiteal i dtreo an tsaothair.
222. Is é cuspóir an CPI inniu, áfach, béim a leagan ar ár n-anailís, a bheith gníomhach ar an talamh i streachailt laethúil, ár straitéis a leagan amach agus clár a chur i láthair atá ag teacht le dóchas agus mian na ndaoine agus na dteaghlach atá ag obair ar fud fad na tíre, ó Chorcaigh go Doire, Baile Átha Cliath go Gaillimh, agus cuirfidh sé deiseanna nua ar fáil chun sprioc Phoblacht Shóisialach Aontaithe na hÉireann a chur chun cinn.
223. Ní hé Éire aontaithe an sprioc: ina áit sin, tá Éire aontaithe ina réamhriachtanas agus ina cuid de phróiseas chun modh táirgthe sóisialach a bhunú. Cuideoidh tacaíocht leathan do Chlár Aontachta ar an bhealach seo le dúshlán breise a thabhairt do struchtúr reatha an chaipitleachais Éireannaigh agus deiseanna nua a chruthú dár sprioc dheiridh – Poblacht Shóisialach Aontaithe na hÉireann.